DCLP

[  ̣]α τῶν λεγομένων, οἷόν
ε̣ἰ̣σ̣ι̣ ἤ, ἡέ   ̣  ̣  ̣[  ̣]  ̣  ̣ σύνδεσμοι
ἐρωτηματικοί ἦ, ἦε. περισπῶ(ν)-
ται μὲν ὅ̣τε εἰσὶν [ἐρ]ωτηματι-
5κοί, ὀξυτονοῦν̣τ̣αι {ὅδε} \ὅτε/ εἰσὶν
διαξευκτικο̣ί. τὸ̣ δὲ ἦ περι<σ>πω-
μένως καὶ παραπληρωματι-
κὸς σύνδεσμός ἐστιν, ὡς
ἐν τῷ 'ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερόν
10ἐστιν'. ἀπορηματικοὶ δέ
εἰσιν δι' ὦν ἀποροῦ\ν/τες [τ]ὸ
λόγον ἐκφέρειν εἰώθα-
μεν: ἦρα, ἆρα, κᾆτα, μῶν, εἶτα,
ἔπειτα, μή ποτε, πότερα. ἐνίο̣[ι-]
15ς ἠδὲ̣ καὶ έ̣ν ἑπιρρήμασι χρονι-
κο̣ῖ̣<ς> τάσσεται τὸ εἶ̣τ̣α̣ καὶ τὸ ἔ̣-
πειτα. σύνδεσμοι παραπλη-
ρωματικοὶ μηδὲ[ν] ἰσοδυνα-
μοῦντες τῷ δή: ν[ύ], θήν, ακρα,
20ἄρα, μήν, μάν, δὴ γ[ά]ρ̣ πω̣ καὶ
τὰ ὅμοια. σύνδεσμοι παρα-
πληρωματικοὶ μηδὲν [ἰ]σοδυ-
ναμοῦντες: ἄν, γέ, τοί, πώ, πέ[ρ],
οὖν. {σύν} σύνδεσμοι π[α]ρ[απλη-]
25ρωματικοὶ ἑαυ[τ]οῖς ἰσο[δυνα-]
μοῦντες: δή, δῆθεν [- ca.6 -]
περὶ ἐπ[ιρ]ρή[μ]α[τος]

ἐπίρ<ρ>ημά ἐ̣σ̣τι λέξις ὡς ἐπί τὸ
πλεῖστον κ̣α̣τὰ μία̣ν̣ ἐκφορὰν̣
λεγομένη. προτ̣α̣κ̣τ̣ι̣κὴ ἣ ὑπο-
τακτικὴ ῥημάτων ἀσυνθέτως,
5ἐν εἵδησ̣ι   ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣ενη. ἐπίρ-
ρημα δια  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣α τὸ χωρὶς
ῥήματος μη̣ [σ]υμ̣τ̣ίδεσθαι τὸν
λόγον έκ μόνων ἐπιρρημάτων.
οἷον καλῶς γράφω, εκεῖ κεῖται.
10ταχέως ἧλθον. εἴδη [δ]ὲ τῶν ἐπιρ-
μάτων μδ. τάδε∙

ποιότης
μεσότης
τόπος
15χρόνος
παραβολή
ὁ̣[μ]οίωσις
καὶ ἀντοπόδωσις
ἐπίτασις
20τάξις
διαστολ̣ή̣
σύλλημψις
σύγρεισεις
ὑπέρθεσις
25[ἀν]α̣φ[ορ]ά
[  ̣  ̣]ρισ[  ̣]ς
[- ca.6 -]ερε
[- ca.5 -]  ̣ις
[ἀναπλ]ήρωσις
——

30ἐπικέλευσις
στέρησις
ποσότης
ὡρισμένη
ποσότης
35ἀορίστου
τόπος
καὶ χρόνος
ἄρνησις
ἣ ἀπόφασις
40συνκατάθεσις
ἀπώμοσις
κατώμοσις
κοινὸν ἀπω-
μετάβασις ἐπί-
45βασις
ἐπίπ̣λη̣ξις
προσ̣φώνησις
——

μόσεως
καὶ κατω-
50μόσεως
παρακέλευ\σις/
ἀπαγόρευσις
δισταγμὸς
ἣ εἰκασμός
55εὐχή
ἀνάτασις ἢ \επί/-
ζευξις
σχετλι<α>σ
- μό[ς]
60θαυμ[ασ-]
μός
ἐρώτ̣η̣[σις]
πηλ̣ικό[της]
χωρι[σμός]
65βαιβαίω̣[σις]
σέβασ[ις(?)]
δεῖξ[ις]
παρα  ̣[ -ca.?- ] -

νυμιῶν διαφοραί είσιν γ.
αἱ μὲν γὰρ αὐ[τ]ὼν εἰσὶν ἀσύν-
αρθροι, αἱ [δὲ καὶ κ]αταχρήσει {σ}-
\ἀσ/ύναρθο[ι. ομοίως] τοῖς συνά<ρ>-
5θροι<ς> κοινό[τητα] τριῶν γε
- νῶν οὐκ ἔχο[υσιν]. [ὑπ'] ἐν[ί-]
ων ἄρθρα δε[ικτ]ικ[ὰ ἔτι κ]α-
λοῦντ[α]ι. αἱ [κ]αταχρήσει {σ}-
\ἀσ/ύναρθρ[οι] παραλαμβάνονται
10[ἀ]ντὶ τοῦ τ[ρ]ίτου προσώπου· ὧν
ἀσυνάρθρων ἀνεκφόρων οὐ-
σ{ε}ῶν ἐν τῷ ἔθει καὶ μὴ κοινο-
λεκτουμένων∙ ἔχουσι δὲ
ἄρθρον κατὰ γένος ἀλλασσό-
15μενον∙ αἱ μέντοι \ἀ/σύναρθροι
καὶ ἄλυται μὲν κατὰ γένος <οὐκ> ἀλ-
λάσσονται∙ εἰσὶ δὲ σύνθετοι β
πρόσωπ⟦α⟧\ον/ ἐμπεριέχουσαι
τὸ δὲ λέγον καὶ τὸ ἔξωθεν π[ρ-]
20οσυπακουόμενον∙ ὅθεν ὑ-
π' ἐνίων καλοῦνται κτητικαί.
ἀντωνυ{νυ}μίαι ἀσύνα<ρ>θροι αἳ
κ{εε̣}\αὶ/ πρωτότυποι ἁπλαῖ ἀπο-
λελυμέναι ἑνικαὶ γενῶν ἀ-
25παρέμφατοι̣ α β γ προσ[ώ]που
ὁρθῆς ἐγώ, <σύ, ἵ> κα[ὶ] καταχρη[σ]τι[κ]ῶς
αὐτός, ἐκεῖνος, οὗτος, ὅ{σ}δε.
γενικῆς ἐμεῦ, σεῦ, εὗ ἢ ἐμ[εῖο,]
σεῖο, εἷο ἢ ἐμέθεν, σέθεν, ἕ[θεν]
30ἢ [ἐμ]έο, σ̣έ̣ο̣, ἕ̣ο̣ κ̣α̣ὶ̣ καταχ[ρησ-]
[τ]ικῶς α̣ὐτοῦ, ἐνείνου, τ[ούτου,]
[τ]οῦδε. δοτι[κ]ῆς ἐ̣μοί, σ[οί, οἷ]
[κ]αὶ καταχ[ρη]στι[κ]ῶς [αὐτῷ,]

ἐκείνῳ, τού̣τ̣ῳ̣, τ̣ῷ̣δ̣ε̣ α̣ἰ̣τ̣ι̣α̣-
τικῆς· ἐμέ̣, [σ]έ, ἓ, καὶ καταχρησ-
τικῶς α̣ὐ̣τό[ν, ἐκεῖ]ν̣ο̣ν̣, τ̣ο̣ῦ̣-
τον, τόνδ̣ε̣[- ca.6 -]  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣
5τερον   ̣  ̣[- ca.9 -]. ἀν[τ]ω-
νυμ[ίαι] ἀ̣[σύ]ναρθ[ρο]ι αἳ καὶ
[πρωτότυποι ἁ]πλαῖ ἀπολε-
λυμέναι δ[υ]ικαὶ γ[ε]νῶν ἀ-
<πα>ρέμφατοι πρώ[του] προσώπου
10{που} ὁρθῆς καὶ αἰτιατικῆς∙
νώ ἢ νῶϊ, ὅ ἐστιν ἡμεῖς ἢ ἡ-
μέας, γενικῆς καὶ δοτικῆς∙
νῶν ἣ νῶϊν, ὅ ἐσ̣τιν ἡ̣μ̣ῶν
ἣ ἡμῖν. δευτέρου προσώπου
15ὀρθῆς καὶ α̣ἰ̣τιατικῆς∙ σφώ
ἢ σφῶϊ, ὅ ἐστιν ὑμεῖς ἢ ὑμᾶς,
γεν̣ικ̣ῆς κα̣ὶ̣ δοτικῆς∙ σφ̣ῶ̣ν
ἢ σ̣φ̣ῶϊν, ὅ ἐστιν ἡμῶ̣ν ἢ {ἢ} ὑ-
μῖν. τρίτου προσώπου ὀρ-
20θῆς καὶ αἰτιατικῆς∙ ἐπὶ̣ μὲν
ὀρθῆς οὐκ ἔχει, ἐπεὶ δὲ αἰτι-
ατικῆς σφώ, ὅ ἐστιν αὐτούς,
γενικῆς καὶ δοτικῆς∙ ἐπεὶ μὲ̣ν
γενικῆς οὐ̣κ ἔχει, ἐπεὶ δὲ δο̣-
25τικῆς∙ σφωίν, ὅ ἐστιν αὐτ̣ο̣ῖ̣ς
ἀντωνυμίαι ἀσύνα̣ρ̣θ̣ρ̣ο̣ι̣
α[ἳ] καὶ πρωτότυπο̣ι̣ ἁπλ̣αῖ̣
ἁπολελυμέναι [πλ]η̣θ[υν-]
τ̣[ικ]αὶ γενῶν ἀ[π]α[ρέμ]φ[α-]
30[τοι α] β γ ὀρθῆς· [ἡ]μ̣ε̣ῖ̣ς, ὑμε̣[ῖς],
[σφεῖς ὅ ἐ]στι̣ν̣ [  ̣]  ̣[  ̣  ̣]  ̣  ̣η
[- ca.6 -]  ̣η  ̣  ̣  ̣υ[  ̣  ̣]  ̣  ̣  ̣  ̣ων