DCLP

ὑποπῖπτον γὰρ
δὴ καὶ τό τινας μήτε συν-
αισθάν̣εσθαι τὰς ἁμαρτίας,
μή̣θ' ὃ συνφέρει διαγινώσ̣-
5κειν, ἀπ[ιστ]ε̣ῖν ποεῖ. vac. ca. 1 καθό-
λου̣ τ' ἐπιπαρρησιάζεται
σοφὸς καὶ φιλόσοφος ἀνήρ,
ὅτι μὲν στοχαζόμενος
εὐ̣[λ]ογία{ι}ς εδε[ιξ]ε παγίως

[ὀργίλως]
οὐ̣ [διατίθετα]ι σοφὸς πρὸς
τοὺς κ̣[ατ]ασκευαζομένους·
[ἂν δὲ μὴ πρ]ὸ̣ς τοῦτο χωρῆ<ι>,
5[πῶς δὴ τολ]μήσουσιν ἕκα-
[στ]οι μὴ π[άνυ ἀν]έχεσθαι ((filler))
τὴν παρρησίαν; οἰκονο-
μηθήσεσθαι δὲ καὶ τὸ δεῖν
[οἰ]κ̣εῖον ἐπ[  ̣  ̣  ̣]υντων

εἴδωλον [ε]ὖ προσφέρων-
ται, vac. ca. 1 καὶ [περὶ τ]οῦ̣ μ[η-]
δέποτ' ἀπογινώσ[κειν μηδ]ὲ
πάντα διαλαμβά[νειν ἐν τ]ῶι
5[π]ροσφέρειν τὴν παρρη[σί-]
[α]ν εἰρ̣ή̣καμέν πο̣υ, καὶ πε-
[ρ]ὶ τῆς ἀδοξίας τῆς̣ παρὰ
[τοῖς] πο̣[λ]λ̣οῖς κα[ὶ] π̣ερὶ τοῦ
τῶν ο̣ἰκείων ἀ[πο]σ̣πασ-
10μοῦ

καὶ τὴν [μὲν διά-]
πτω̣σ̣ιν, ἐν μηδενὶ τιθέ-
μεν[ο]ς, ἐν μεγά[λ]ω[ι] δὲ
τὴν ἐ̣[πιτυ]χίαν. vac. ca. 1 [οἱ] δ' ε̣ὐ -
——
5εργετ̣[ή]σ̣αντες̣ ἀπ̣[ὸ σ]ε̣βασ-
μοῦ τὸ[ν] σοφὸν εὐγε̣ν̣[εί-]
ας δ[  ̣]  ̣  ̣[  ̣  ̣  ̣]νεσ  ̣[  ̣  ̣  ̣] ὥσ-
τε πῶς ἀπ̣οστήσ[ονται] τῆς
τούτων σωτηρ[ίας  ̣  ̣  ̣  ̣] μὴ
10καὶ Ἐπ̣ί̣κουρος σ[ -ca.?- ]

[ταῖ]ς π[επαρρη-]
σι̣ασμένα̣ις τῶν ἀνδ[ρ]ῶν
φω̣ν̣αῖς ἐνθουσιάζ̣ον-
τε[ς]. ἔξεστι δ' ἐκ τῶ[ν] εἰρη-
5μ[έ]ν̣[ω]ν ἀν[αιρε]ῖσθα<ι> καὶ τὸ
πῶς ἔχει[ν(?)] δεῖ πρὸς παρρη-
σίαν τὸ[ν(?) σφοδρ(?)]ῶς ἀ̣ν̣τέ-
χο̣[ν(?)]τα π̣αρρησίαι. vac. ca. 1

[τῶι]
μὲν̣ ἁ̣μαρτή[σαντι παρρη-]
σιάσ[ε]ται, τῶι δὲ καὶ̣ [πικρ]ό-
τητας ἀποδιδόντι̣. διὸ
5κ̣αὶ Ἐπί̣κ̣ο̣υρος, Λε[οντ]έ̣ως
διὰ Πυθοκλέα πίσ[τιν] θε-
ῶ[ν] ο̣ὐ̣ παρέν̣το[ς], Πυθοκλεῖ
μὲν [ἐ]π̣ι̣τ̣ιμᾶι μετ̣ρίως,
πρὸς δὲ <αὐ>τὸν γράφει [τ]ὴ̣ν̣
10λα̣μπρὰν καλουμέ̣ν̣ην
ἐ̣πι̣σ̣[τολ]ήν, λ̣α̣β̣ὼ̣[ν ἀρχὴν]
[ἀπὸ τοῦ] Πυ̣θ̣[οκλ  ̣  ̣  ̣]

πρὸς δὲ τοὺς μᾶλ-
λον τῶν ἁπαλῶν ἰσχυ-
ροὺς κα̣ὶ τοὺς πλεῖόν τι
[τ]ῆς ἐπιστάσεως δεομέ-
5νους ἐπιτίνει, πρὸς δὲ
τοὺς ἰσχυροὺς καὶ μόλις,
ἂν ἐγκραυγασθῶσ[ι], με-
τ̣α̣θησομένους καὶ τῶι
σκ̣λ̣ηρῶι χρήσεται τῆς
10παρρησίας εἴδει· vac. ca. 1 καὶ γὰρ

διὰ καινὸν τὸ π[ρό]σωπ̣[ο]ν
ὧι προσπέπονθ[ε καὶ] τού-
του̣ παρεφά̣π[τ]ε[ται πρ]οσχα-
ρακτηρικῶς· τ̣[ι]ν̣[ὲς γὰ]ρ ἥδι-
5ον καὶ ῥᾶ<ι>ον ἀγν̣ο<ο>ύντων
θεραπεύονται [τ]ῶν καθη-
γουμέν[ων ἐφ' ο]ἷς συνεν-
πίπτουσιν εἰς ἃ ποιοῦσι[ν]. ((diple))
ἔστιν δ' ὅτε φήσε[ι] λέγειν
10τ̣[ι]νὰς τῶν φίλων καὶ δι[α-]
κελεύ̣εται φυλ[ -ca.?- ]

[καθ]όλου̣ [δ' ἁμαρτημάτων ἐκεί-]
νων τ[ά]δε καὶ τάδ[ε] καὶ ἅ-
π̣ε̣[ρ ὁ] Ἐπίκουρος Λεοντίου
π̣υ̣νθά[ν]εται πρ̣[οσυ]ποσ-
5τήσεται πρὸς Κολ̣ώτην. ((diple))
ἐπεὶ καὶ μετάξει ποτ' ἐ-
φ' ἑαυτὸν ὁ σοφός θ' ἁμάρ-
τημ' ἄν̣ετον ἐν τ[ῆι] νεότη-
τ̣ι̣ γ̣ε[γ]ονέ̣[ν]αι

τὰ πολλὰ μὲν ((diple))
δια̣φι̣[λ]ο̣τ̣εχ̣ν[ή]σει τοιούτ̣ω̣[ι]
τρόπω̣[ι]. [οὐ μ]ὴν ἀλλά πο-
τε καὶ ἁ[πλ]ῶς πο̣ήσεται
5τὴν παρ̣[ρη]σ̣ίαν, παρακιν-
δυνευτέ[ον ε]ἶναι νομίζων, <ἐὰν>
ἄλλως μὴ ὑπ[α]κούωσι[ν]. [οὐ] ((diple))
μέντοι [γ]ε τοὺς [ὑπε]ρβα̣λλόν-
τω̣ς̣ ἰσχυροὺς καὶ φύσε̣ι̣ κ[αὶ]
10διὰ προκοπὴν πα[ν]τ̣ὶ θυ-
μῶι [κ]αὶ

μᾶ̣[λ-]
λ̣[ο]ν εὐφραίνειν κ̣[αὶ] τ[ῆι]
ἐπ̣[ιζ]ητησομένηι [π]ερὶ αὐ-
τοὺς ἐπαγρυπνήσει· vac. 1 [μ]ε
——
5τὰ δὲ ταῦτα κ̣αὶ τὰ πα[ρ]α̣-
κολ̣ουθοῦντα καὶ συναν̣[α-]
φθησόμενα δύσκολα τοι-
ούτ̣οις̣ οὖ̣σ̣ιν ἐκθήσει πά-
λιν

κα[ὶ οὕτω φανε-]
ρ̣ὸν π̣οιήσει τοῦτο τῶι τυγ-
[χάν]οντι τῆ̣ς π̣α̣ρ̣ρ̣ησίας·
[ἂν δ]ὲ μή, τὸ πο[νεῖ]ν οὐδ̣ὲν
5ἀνύσει πλέον, ἔτι δ' ἀθυ-
μώσε̣ι, καὶ μὴ̣ διὰ π[α]ν̣τὸς
ἀοργήτω̣ς̣ π̣οήσεται τοὺ[ς]
λόγους.

καθόλου δ' ἐπὶ το̣ύ̣τ̣[ωι]
βλα<σ>φ[ημοῦντ]ο̣ς ἐκε̣ί̣ν̣ο̣υ μέμ-
ψεται, [τοὐναν]τίον δ' ἐπὶ
ταῖς ἐ[ρεθιζούσαις τ]ὸ̣ν νουθε-
5τούμενον λύμαις καὶ
φανερὸν κἀκείνωι π̣[ο-]
ήσει τ[ο]ῦτο̣· συνβαίνει
γὰρ τὴν διάνοιαν ἀπο-
στρέφεσθα̣ι μέν, ὡς οὐχ ὑ-
10[γιᾶ] λέγοντος [το]ῦ ἀντ[ι-]
[λέγοντος]

ὥστε τῆι πρὸς τ[ὸ σφοδρ]ὸ[ν]
ποιότη[τ]ι κεχρῆσθαι̣, [ἐν ἧι]
δ' οὐκ ἔστι τὴν ἰδιότη[τ]α
καὶ τῶν φιλοφρόνων [  ̣]φα
5νων. ὅταν μὴ<ν> παρελπίζη<ι>
τινὰς ἢ σφόδρα μεγάλω̣ς τὸν
ἴδιον ἐμφαίνη<ι> δυσχερασ-
μόν, οὐκ ἐπιλήσεται τ̣οῦ
φιλτάτου λέγω<ν> καὶ γλυκυ-
10[τ]ά[του] καὶ τῶν ὁμοίω̣ν καὶ

καὶ δ[ιὰ]
τί παυ̣σαμέν̣ω̣ν ἐπὶ τ̣ο̣[ὺ]ς
ὑμ  ̣[  ̣  ̣]ς μετ̣[α]βήσεται καὶ
τού[τοις] δὲ π̣ῶς αὐτοῦ
5τὴν ἀ̣[νακ]άκχ̣εσιν ἐν̣ηνο-
χότ̣[ας] ἐ̣π̣ιδείξει; σ̣υ̣νελ[όν-]
τι δ' εἰπεῖν οὕ̣τ̣ω̣ παρρησί-
αι <χρήσεται> σοφὸς ἀνὴρ πρὸς τοὺς φί-
λους ὡς Ἐπίκο̣υρος καὶ Μη-
10τρό̣δω[ρος]

μηδὲ
τότε δακνώμεθα μό-
νον, ἀλλὰ μέχρ̣ι ἂν καθα-
ρεύοντας ἐπιδείξωμεν
5αὐτο[ύς]· vac. ca. 1 πείθειν δὲ καὶ δι -
——
ὰ τῶν̣ [ἔργ]ων, ἀλλὰ μὴ μό-
νον δ̣[ιὰ το]ῦ λέ[γει]ν, ὅτι τὴν
παρρ[ησίαν σπα]νίως ἐνη-
νόχασι

χρωμένου καὶ [  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣]  ̣ι
τικηι καθόλου πάντων.
κἂν δ̣ι' ἄλλων [ἔτι μ]ᾶλλο̣[ν]
ἡ παρρησία γένη̣ται, μὴ νο-
5ε̣[ῖν τι]ν' οὕτω ἡ[ιρ]ῆ̣σθαι
χάριν δι[α]βολῆς [ἡ]μῶν, ((filler))
ἀλλὰ

ὦ παῖ, καθάπερ τρο[φ]ὴν
ἀλλοτρι̣οῦσαν ἔ[κ]πτ̣[υε]
ἀταράχως. vac. ca. 1 ἐὰν δὲ μηδ' ἀ-
γαπῶσι, πάση̣ς̣ τετευχότες
5τροφ[ῆς ἰδί]ας καὶ βοη̣θείας,
ἕως δυνατὸν ἦν, ἀλλ[ὰ] καὶ
βλασφημεῖν καὶ λ̣υμ̣α̣ίνε-
σθαι τὸν σ[ο]φ̣ὸν [τὸν] ὑφ' αὑ-
τοῖς π[ει]ρ̣ῶνται [καὶ κ]ω̣μω<ι>-
10δοῦντ[ες σκώπτειν]

[τοῦτ' ἐστιν], [λέγεσθαι]
πα[ρ'] ἡμῶν δεῖ, μ[ονίμου]
καὶ ἀκινή̣του καὶ τ[ὴν]
φύσ[ι]ν ὥσπερ κυνίδ[ιον]
5τοῖς εἴκου̣σιν ἀγνώ̣[μονος·]
——
εἰ μὴ καὶ πονηροῦ π̣[οτε φαν-]
τασίαν, ἐ[ὰ]ν εὐτυχῆ[ι], [δεί-]
ξοντος, vac. ca. 1 ἔ̣τ̣ι δ' εὐεπί[φο]ρ̣ο̣ν
αὑτὸν π̣α̣ρ̣α̣σχήσοντος
10ἄλλοις τὸ τὸν πολεμοῦν-
τα̣ μ̣[ὲν ἀμύ]νεσθαι, vac. ca. 1 καὶ ((diple))

φωνα̣ῖ̣[ς μετρίαις]
[θεραπ]εύων, διὰ δὲ τὴ̣[ν προ-]
[θυμία]ν αὐτῶν καὶ τήν, [εἴ γ' ἐ-]
δυνήθησαν, ὠφελίαν ἡ-
5μῶν, ἔτ̣ι δὲ τὴ[ν] μ̣ερ̣ι̣ζο-
(added at left: Υ) μένην συνγ[ν]ώ[μ]ην ἐν ο̣ἱς
δ̣ιέπεσον, ὡς ἔν τ̣ε τοῖς ((filler))
πρὸς Δημόκριτον ἵστα-
τ̣α̣ι διὰ τέλ̣ους ὁ Ἐπίκουρος
10κ[αὶ πρὸς] Ἡ̣ρ̣ακλείδην ἐν̣

ἕνεκα τῆς [εἰς]
τοὐναντίον μεταγ[ωγῆς],
ὡς τοῦτ' αὐτὸ μόνον [ἀπ-]
εργαζομένου. τὸ δὲ πῶς
5ἐκεῖνος ἕξ[ει] ζωῆς, οὐδὲν
πονε̣[ῖ], καὶ [  ̣  ̣  ̣]νουντος
τηιδε [  ̣  ̣]ο[  ̣  ̣  ̣]α̣ι σπανίως
τε πάνυ χρ[ῆτ]α̣ι· καὶ πά-
σης ἀπο̣στρ[ο]φῆς περιγε-
10γραμμένης καὶ κατάρα<ς> <κα>ὶ
λοιδορίας ἁπάσ[ης] καὶ δ[ι']
ἀ̣πο[ν]οίας

με[ταθ]ήσ̣[ει το]σ̣ού-
τους, [τῆς] τῶν ἰδιωμάτων
αὐτ̣[ῶν ε]ὐ̣θηνήσεως οἰκο-
νομ̣ο̣υ̣μένης πρὸς ταῖς
5ἄλλα̣ι̣ς, ἃς ὅ τε καιρὸς [κ]αὶ τὰ <ἕτερα>
[πα]ραπ̣[λήσια] δίδ̣ωσιν α[ὐτοῖς], [τι-]
μ̣αῖς. ἀγάγοι δ' ἂν ἴσως π̣ο - ((diple))
τ̣[ὲ] ὁ σο[φ]ός, ἂν ἦ[ι] σπανιωτά-
[τη], πα[ρρ]η̣σίαν

σφάλματα προφέρων με-
[τ]ὰ γέλωτος ἢ τῆς κάκ[ι-]
[ο]ν περιπατούσης σο[βαρό-]
[τ]ητος καὶ κακ̣ὰ [ἄ]λλα, τοὺς
5νουθετουμένο̣[υς] κα[ὶ θερ]α̣-
πεύει καὶ τὰς [- ca.12 -]
[2 lines missing]
9[- ca.20 -] καὶ
10πρὸς ὃν̣ ἔτ[υ]χε γινώ̣[σκων καὶ]
ἐφ' ὧν ἔτυχεν, καὶ τῶ̣[ν πονη-]
ρ̣ῶν οὐ στοχάζεται.

[καί ποτε μετ]ὰ τ̣ῶν ἄλλων
[  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣]ος ὁμιλήσας, ἀπέφε-
[ρε πολι]ὰν τὴν κεφαλήν, φή-
[σας ὡς] 'ο̣ὐ̣δ̣' ἂν αὐτὸς εἶπεν
5[πρὸς] ἄλλον' [- ca.12 -]
[2 lines missing]
8[- ca.13 -] Ἀλεξάνδρου
[π]υ̣νθα̣νόμενοι πότε-
10[ρο]ν ἑλληνικῶς̣ αὐτὸν ἢ
[βαρ]βαρικῶς προσαγ̣ορευ-
[τέον], [κα]ὶ μυρί[ο]ις ἄλλοις

οὐ̣δ̣' ε̣ἰ̣ς καιρ̣ὸν ἐνχρονί̣-
ζειν ἐπιζη[τ]οῦμεν οὐδὲ
κα̣τ̣' ἄ̣λ̣λ̣ον τρ̣ό̣πον, καὶ τοῦ
πῶς διὰ παρρησίας ἐπιτε-
5νοῦ̣μεν τὴν πρὸς αὑτοὺς
εὔνοιαν τῶν κατ[ασκε]υ̣α-
ζομ̣[έ]νων παρ' αὐτὸ τὸ πε-
παρ̣ρησιάσθα̣ι̣. vac. ca. 1 [χα]λεπὸν
μὲ̣ν εἶναι το[ῦτο] διε[σά-]
10φ[η]σ̣εν εἰ γε[  ̣  ̣]αιτο

ὡσπερε̣[ὶ]
θεωρῶ̣ν παιδεύοντα, τοὺς
ἐν τῶι κόσμωι πάντας στυ-
γήσει. τιθῶμεν δὲ πρὸ ὀμ-
5μάτων καὶ τὴν διαφο-
ρὰν ἣν ἔχει κηδεμονι-
κὴ νου̣θέτησις {ἀρ} ἀ̣ρ̣ε̣ς̣
[κούση]ς̣ μέν, ἐπιει[κ]ῶς δὲ
[δ]ακν̣ο̣ύσης ἅπαντας <ε>ἰρω-
10νείας. κ̣αὶ δὴ γὰρ ὑπ̣ὸ ταύ-
της ἔ[ν]ιοι δελεα[ζό]μ̣ενοι
τὴν νουθέτησιν ἡδέως ἀναδέ-
[χονται].

[τὸν θυμὸν]
ἐν [τῆι παρ]ρησί[αι μὲν οὐκ]
ἀπεσ[τρα]μμέν̣ον ἐμφαί-
νουσ[ι]ν. πολλάκις δὲ τὸ
5μ[  ̣  ̣  ̣]σε καὶ οὐ [τ]ὴ̣ν̣ ἐ[π]ί σοι
διαλέ[γουσ]ι̣ν τ[ε]θ̣α̣ρρηκό-
τως ἐπιφών̣[η]σιν· 'εἶτ̣' ο̣ἶ-
μαι κατὰ λόγον'. vac. ca. 1 ὡς παρὰ
τοιούτων, ὁπόταν ἀκού-
10[σ]ω̣σιν, [ἥ]κουσιν̣ ἅτεροι καὶ

κἂν π[ε]ριδεικνύωμεν
ἐπιλογιστικῶς, ὅτι πολ-
λῶν καὶ καλῶν ἐκ φιλίας
περιγινομένων οὐδέν
5ἐστι τηλικοῦτον ὡς τὸ̣ ἔ-
χει<ν>, ὧι τἀ[γ]κάρδ[ι]ά̣ τ̣ις ἐ-
ρεῖ καὶ λ[έγ]οντος ἀκούσε-
ται. σφόδ[ρ]α γὰρ ἡ φύσις ὀρέ-
γεται πρ[ό]ς τινας ἐκκαλύ-
10πτειν ἃ [ν]οεῖ. λοιπὸ̣ν̣ δὲ

καταρχώ̣μεθα σή[με]ρόν
π̣ου καὶ α̣[ὐ]τὰς τ[ιθῶμ]εν
εἰς ἐκε[ί]ν̣ου τὴν [αἴσθ]η-
σιν· ὃ κα[ὶ] τῶν κω[μω<ι>δ]ο̣γρ̣[άφων]
5ἐμιμή[σ]αντό τινες εἰσ-
αγα[γ]όντες πρεσβύτ[ας], μ̣[ὴ]
καλ̣ῶς μὲν ἀποθ[νή]<ι>σκον-
τας, ἐλεοῦντας δὲ τοὺς υἱ-
ο̣ὺ̣ς̣ [αὑτῶ]ν̣ γηράσ[κοντας].

ἀλλ' ἧττον ἐ-
π̣ιστρέφε̣[ται] τῆς ἑαυτοῦ
[βλ]άβης ὅ̣ τε προσδεόμε-
νος ἔτι πάνυ τῶν ἔξω-
5θεν καὶ <πᾶς> τις ἀπὸ τῆς δια-
θ̣έ[σ]εως, ἀ[κε]ίοις, τῶι μὲν
ἀν[τ]ιταττ̣όμενος, τὸ δὲ
καταποδ[ί]ζων, ἅτε προσ-
ὸ̣ν̣ ὀδ̣υ[ν]η̣ρ̣όν. ἄχθεται
10δὲ τά τ̣ε ἄλλα καὶ ἐπὶ ταῖς
[ἐπιτιμήσεσιν ἀλγεῖ].

[τῶν]
νέων ο̣[ἱ μὲν διερεθίζονται],
ὅταν μέ̣[λ]λω[σιν ἐπιτιμᾶσθαι].
[κἂν] ἀ̣χα[ι]ῶι περι[βλη]θῶ-
5σι, τούτου μὲν οὖ[ν] ἐπι-
[στ]ρεφόμενοι, τὸ λ̣ε̣γόμε-
νον διὰ̣ [τῆς] π̣αρ[ρησία]ς
δυσχερῶ̣[ς προσδέχονται],
καὶ ἐπὶ τ̣[ού]τωι διαγε̣[νό-]
10[μ]ε̣[νοί τιν]ες οὐκ ἔσ̣θ' ὅ-
πως [καθηγη]τοῦ ἀκ[ούειν]
κατ' εὔνο̣ι̣αν τολ[μῶσιν].

[τινὲς δὲ λ]α̣βόντες
[τὴν ἀρχὴν πάνυ] πόρρωθεν,
ἔδο̣[ξαν ἐλθεῖ]ν̣ ἐπὶ τήν, εἴ
ποτε γέ̣νοιτ̣ο̣, [ν]ουθέτησιν,
5ὡ̣ς ἄλλ̣ο̣ι [αἰ]φ̣νίδιοι, καὶ π[α-]
[ρὰ] προσ[δοκία]ν π[άν]τ̣α ἰᾶ̣[σ-]
[θαι δ]εδ[οκήκ]ασι. τ̣ὸ δ' ἅπ[α-]
[σι δε]δοκ̣[ημέ]νον, ὡς ὠφε-
[λήσ]ετα̣[ι τὸ] κνίσμα δε[ -ca.?- ]
10νοτε̣ θ̣[  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣]ν̣εται καὶ κα-
θ̣ί̣στησι [τὴ]ν προκατ[ -ca.?- ]

καὶ μηδὲ τὴν ἐ-
[λ]αχί[στ]ην ε[ἰπ]εῖν αὐτοῦ
παρὰ [τ]οῦτο [π]ρο{σ}κοπὴν
καὶ καταγν̣[ο]ε̣ῖν, μηδὲ
5καθ' ἕκ[αστον] τῶν   ̣εγο̣[ -ca.?- ]
των [δι]καίων· ἀλλ̣' ἔφη, κ[όσ-]
μον ἐπ' ἄλ[λω]ν καὶ σὺν αὐ-
[τῶ]ι [δὲ τ]ὸ καλὸν

καὶ ἕξουσι
[σφοδρ]ῶς δ̣' [ἔ]χουσιν ἀφό-
[ρητ]ον. ἴσως <δὲ> τόδε σώ<ι>ζουσι
[οὔτι χ]αλεπόν, εἰ μὴ καὶ
5[τὸ δ]εῖσθαι πρὸς πολλῶν
[χαριε]ν̣τίζεσθαι καὶ τὰς
[τιμὰς ἔχ]ειν παρὰ πολλῶν
[κωλύωσιν]

μ[άλιστα δὲ ζητή]σ̣ο̣μεν
νο[υ]θ̣ετεῖν, εἰ καὶ μὴ τῶι
σοφῶ̣ι̣ καὶ τῶι φ[ιλ]οσόφωι
παραπ̣λήσιον· vac. ca. 1 εἶτα πα-
5ραμ̣εληθέντο[ς] τινὸς τῶν
τοιούτων οὐ κω̣λύομεν
ἐπιμέμφεσθαι, [τ]ὸ δὲ διὰ
τήν̣ ποτε παράπτ̣ωσ̣ιν ἁ-
πλῶ̣ς διαβεβλ̣ῆσθαι πρὸς
10τὸ σύνολ̣ο̣ν̣ ο[ὐ]κ [ὀ]ρθῶς
ἡγούμεθα. vac. ca. 1 [πᾶ]σι δ' ἡμῖν
——
μηδὲ τὸ̣

καὶ τὸ δ[ι' ἀλ]λήλω̣ν σώ<ι>-
ζεσθαι πρὸς εὐφορ<ί>αν καὶ
μεγάλην̣ εὔνοιαν ἐφόδι-
ο̣ν ἡγουμένους, vac. ca. 1 ἐπεὶ καὶ
——
5τὸ νεωτέροις κατὰ τὴν
δ[ι]άθεσιν πειθαρχῆσαί
π[οτε], [ἔτι δὲ] τὴν νουθέτη-
σι̣ν ἐνε[γ]κε<ῖ>ν δεξιῶς ἀγα-
[θὸ]ν̣ καὶ πρόσφ̣[ορον]

μηδ' ἀ[π]ὸ
τῆς ἰδίας κ̣[ατ]άρχεσθαι βλά-
β̣η̣ς, ὧ̣[ι]π̣ερ [το]ὺς πλείστους
[γίνεται] τῶν̣ φιλολόγων <σφάλλεσθαι>,
5[μ]ηδὲ σοβ[αρῶ]ς κα̣ὶ̣ [δι]α̣τε-
[ταμένως παρρησιάζε]σθαι,
[μηδ' ὑβριστικὰ] καὶ κα-
ταβλ[ητικά τινα μη]δὲ δια-
συρτικὰ [λέγειν] ἤ τι καὶ̣

μ̣ηδέπ̣ο̣[τέ]
τι κ[α]τ[αβ]λ̣ητικὸν ὅλω̣[ς]
μηδ' ἐ[πιτ]ε̣ταμένωι κ̣[α-]
θόλου τόνωι, vac. ca. 1 μηδ' ὀργι -
——
5ζομένους ὑπομιμνή<ι>σ-
κειν π̣ο̣τέ, διότι καὶ αὐτὸ
[π]ολλάκις ἐπιτιμώμε-
[νοι οἴσ]ουσι, καὶ ὑ[π' α]ὐτῶν
[τοιο]ύτων οἴσουσιν νο[υ-]
10[θετούμ]ενοι. vac. ca. 1 προσηκόν-
[τως δὲ] π̣αρακαλ̣οῦντ̣α̣[ς]

[μεμνῆσθαι δὲ τοῦ ἀ-]
[πρεπὲς εἶναι μὴ τοῖς] κα-
[θη]γ̣ουμένοις [τὰ ἑαυτῶν]
ὅ̣[λ]ον ἐπι<ρ>ρίπτειν καὶ μό-
5νοις ἐκείνοις ἐπέ[χει]ν̣,
ὡς οὐδ' ἐπὶ τῆς παρασ̣κ̣ευ-
ῆς τῶν ἀγαθῶν, καὶ τοῦ
τελέως αἰσχρὸν εἶναι,
τῆς μὲν τοῦ σώματος
10θεραπ[ε]ί̣ας ἑαυτοῖς τι συν-
αντιλαμβάνεσθαι κα[ὶ]
μὴ τῶν ἰατρῶν ἐν ἅ-
πα̣σιν <ἔχειν> χρείαν, ἐπὶ δὲ̣ τ̣ῆς
ψυ[χ]ῆ̣ς̣ μ̣ὴ πε̣ιρᾶσθαι
15[τῆς τοῦ σοφοῦ νουθετήσεως].

χρὴ
γὰρ αὐτῶι δεικνύειν ἀν-
[υ]π̣οστόλως τὰς̣ διαμαρ-
[τί]ας καὶ κοινῶς εἰπ̣[εῖ]ν̣
5[ἐ]λαττώσεις. vac. ca. 1 εἰ γὰρ̣ [ἡ]γη-
[σ]άμενος ἕνα τοῦτ[ο]ν [ὁ-]
δ̣η̣γὸν ὀρθοῦ καὶ λ[ό]γ̣ου
κα[ὶ] <ἔργου>, [ὅ]ν̣ φ[ησ]ι σωτῆρ̣[α] μό-
νο[ν], [κ]α̣ὶ̣ ἐπιφωνή[σ]α̣ς τὸ 'τού-
10του̣ [γ' ἑ]σπομένοιο', παρέδω-
κεν [ἑαυ]τὸν θεραπε[ύ]ειν,
π̣ῶς ο̣ὐχὶ μέλλει ταῦτ', ἐν
[οἷ]ς̣ δ̣εῖται θεραπεύ̣σε-
[ως], [δει]κνύειν̣ α̣ὐτῶι κα[ὶ]
15[νουθέτησιν προσδέχεσθαι;]
——

ἀλ-
λ' ἀναγκαίως̣ τό τε λαθραι-
οπραγεῖν ἀ̣[φ]ιλώτατον
δήπουθεν· ὁ δὲ μὴ̣ προσ-
5α[ν]αφέρ̣ων φανερός ἐσ-
τι̣ν περιστέλλων καὶ ταῦ-
τα τῶν φίλων τὸ[ν ἐ]ξο-
χώτατ[ον·] καὶ π̣[λ]ε̣ῖ̣ο̣ν̣ ο̣[ὐ-]
δὲν ἔσται κρύπ̣τ̣οντος·
10ο̣ὐ γὰρ ἓν ἔλαθεν. vac. ca. 1 ὄν[τως]

καὶ τῶν
συνήθων δὲ̣ [π]ο̣λλοὶ μη-
νύσουσιν ἐθελονταί πως,
οὐδ' ἀνακρίνοντος τοῦ
5καθηγουμένο[υ δ]ιὰ τὴν
κηδεμ[ονία]ν̣ κα̣ὶ̣ καθό-
λου

γε-
νησό[μενον] φιλότροπον·
εἰ δὲ [ἀγαθ]ῶν, πῶς οὐχὶ καὶ
τῶν κακῶν; ὡς γὰρ ἕνε-
5κεν εὐφρ̣οσύνη̣[ς] ἐκείνων,
οὕτω καὶ τ̣ούτων προσήκει
συνπαθίας χάριν, δι' ἣν βο-
η̣θούμεθα. vac. ca. 1

π̣ρ̣οσεκκάουσι[ν],
ὅταν ἐ̣ν̣έχωνται τοῖς α[ὐ-]
τοῖς, κα[ὶ] μὴ φιλοῦσι μη-
δ' εἰδόσι διορθοῦν μηδὲ
5πείσουσι τοὺς πολὺ κρείτ-
τους, ἀντὶ τοῦ καθαρεύον-
τι καὶ στ̣έργοντι καὶ κρείτ-
τονι καὶ γινώσκοντι θε-
ραπε̣ύ[ε]ιν. ἄν τε μετὰ δ[ε-]
10ξ̣[ι]ῶ̣ν, [χ]ω̣ρὶς τοῦ τἀπίχει-
ρα κάλλιστα κομίζεσ̣θ̣αι,

[με-]
τὰ̣ πολ̣λ̣ῆ̣ς πεπ[ο]ιθήσεως
ἄλλους νουθε̣τή̣σομεν
καὶ νῦν καὶ διαπρέψαν-
5τες̣ οἱ καθ[ηγη]τῶν οὕτως
ἀπότομοι γενηθέντες·
——
καὶ̣ τὸ συνέχον καὶ κυρ̣ι-
ώτ[α]τον, Ἐπικούρ̣ωι, κα-
θ' ὃν ζῆν ἡ<ι>ρήμε̣θα, πει-
10θαρ̣χήσομεν, ὡ̣ς καὶ παρ-
[ρησ  ̣  ̣  ̣  ̣]

[εἰ τὰ ὑπ]ο-
πτευόμενα π[ε]ρὶ το[ῦ σ]ο-
φοῦ, καὶ κοινῶς̣ τ[ο]ῦ κ[α-]
θηγουμένου, καθάρσε-
5ως δεῖται. πῶς γὰρ μισεῖν
τὸν ἁμαρτάνοντα μὴ
ἀπογνώ[σ]ιμα μέλλει, γι-
νώσκω[ν] αὑτὸν οὐκ ὄν-
τα τέλε[ι]ο̣ν καὶ μιμνή<ι>-
10[σκων], [ὅτι πάντες ἁμαρτάνειν εἰώ-]
[θασιν;]

τοιαῦτα λα̣[λεῖ πρὸς] ἡμᾶς.
δι̣ὸ συνφέρ[ο]ν̣ [τ]ὰ δισταζό-
μ̣ε̣να μετα̣διδόνα[ι·] τὰ
τοίνυν [πρ]ὸ̣ς [παρρησ]ία[ν]
5[οὕ]τως δια̣τ̣ι̣θέν̣[τες τ]ά τε

πα[ρρησ]ιάζεσθαι δ' ἡ<ι>[ρήμε-]
θ' ἀ[παθῶς], οὔτ[ε διὰ] φι
——
λήσεως τοῦ λαλεῖν ὑπὲρ
τοῦ πάθο̣υ̣[ς], ὥ̣σπερ ἔ[ν]ιοι π[οι-]
5οῦσι τῶ[ν ἐρ]ώντων, ὅτ[αν κα-]
ταλέγε[ιν] τ̣[ὴ]ν μοῖράν τι-
νο̣ς ὅμοι̣όν̣ [τ'] εἰπεῖν ὑποσ̣π̣ά̣-
σωσι συν̣δειπνοῦντες. ἄλ[λα]
δὲ̣ τἀξιό[λ]ογα κατ̣[ὰ τῆ]ς δια-
10θέ̣σεως· ἐὰν δ' ἐξετάζη<ι> καὶ

[ἐπαι]νεῖσ-
θαι τὸν Ἡ̣ρακ̣λε̣ίδην, ὅτι τὰς
ἐκ τῶ[ν] ἐνφαν[η]σο̣μένων
μέμψεις ἥττο[υ]ς τιθέμε-
5νος τῆ[ς] ὠφελία[ς] αὐτῶν,
ἐμήνυε̣ν Ἐπικούρωι τὰς
ἁμαρτίας· καὶ Πολύαινος
δὲ τοιοῦ̣τος ἦν, ὅς γε καὶ Ἀ-
[πολλωνί]δου ῥα<ι>θυμοῦν-
10[τ]ο̣[ς], [ἐφοίτ]α̣ πρὸς Ἐπ[ί]κουρον.

ἀλ[λὰ]
καὶ τὴ̣ν δυσωπίαν ἡμᾶς πε-
ριστῆ̣ναι· vac. ca. 1 διά[β]ολόν τε ((diple))
γὰρ ο̣[ὐ]χ ἡγήσετ̣[α]ι̣ τὸν ἐπι-
5θυμοῦντα τὸν φίλον τυ-
χεῖν διορθώσε̣ω̣ς, ὅταν
μὴ τοιοῦτος ἦ<ι> τις, ἀλλὰ
φιλόφιλον· τὴν γὰρ διαφο-
ρὰν ἀκριβῶς ἐπ̣ί̣σ̣ταται
10τὴν ἐ̣ν τούτοις̣, ἐὰν δὲ μὴ
με̣τ̣αδιδῶ<ι> κ[ακό]φιλον
καὶ̣ φ̣ιλόκακον [κ]α̣[ὶ] τοῦ τε

ἀκ̣[ού]σει̣ μ̣ᾶλλ̣ον, [ἅ-]
μα καὶ θεωρῶν ἡμᾶς κα[ὶ]
ἑαυτῶν γινομέ̣ν̣ο̣υ̣ς̣ κα-
τηγό̣ρους, ὅταν [τ]ι διαμα[ρ-]
5τάνω̣μεν. vac. ca. 1 τὸ δὲ τοὺς
——
πλείονας ὑποφείδεσθαι ((filler))
ποιοῦν, μὴ καὶ αὐτοὶ δια-
βληθῶσιν, οὓς χ̣ρὴ καθά-
πτεσθαι τοῦ φρονοῦντ̣[ος]
10κακῶς

μ̣[ᾶ]λ̣λον, ἀ̣λλὰ [μὴ τὴν ἴσην]
μετροῦντες, ἵνα θ̣[η]ριωθ̣[ῶ-]
με̣ν πρὸς αὐτούς (οὐ γὰρ
π̣ε̣[ρὶ] φ̣[ι]λίους οὐδὲ περὶ ν[ε-]
5ωτ̣έ̣ρους γίνεται ταῦ-
τα), vac. ca. 1 μηδὲ τοῖς καθηγη -
——
τα̣ῖ̣ς̣ π̣ρ̣οστροχάζοντες,
ἵνα δ[ο]κ̣ῶμεν αὐτοῖς εὐ-
νοεῖ[ν], ἅ τις εἴρηκεν κα-
10τ' αὐτῶ̣ν ἢ πε[πο]ί̣η̣κ̣εν ἀπα[γ-]
γέλλ̣οντες, καὶ ταῦτα κα-
τὰ σ[υ]νήθων, μη̣δὲ κατ̣[α]
——

εἰ
ἄ̣ρ̣α κατὰ τ̣ρόπ[ον] συλλογι-
ζόμεθα. vac. ca. 1 εἰ καὶ πρὸς τοὺς
——
συνκατασκευαζομένους
5τὰ ἑαυτῶν καὶ τὰ ἀλλή - ((filler))
λων προοίσονται. πρὸς
——
τοίνυν τοὺς συνκατασκευ-
αζομένους λέγειν τὰς̣
ἰδίας ἀγνοίας εὐλαβῶς̣
10ἑκτέον. ἔνιοι γὰρ οὔτ' ὠ-
φελήσουσι βάθ̣ους ἐστε-
ρημένοι συ[ν]έσεως τάχα

καὶ στορ-
γὴν π̣ρ̣ὸς ἡμᾶς τήνδ', οἵης
ἰδεῖν ΕΙΑΝ οὐ προσφερο-
μένου̣ς· vac. ca. 1 ἐνί̣ο̣τε γὰ[ρ οὔ-]
——
5τοι μᾶλλον ὠφελοῦ[σι]
τῶν ἐν τῶι λόγω<ι> ῥυ̣[θμι-]
κῶν, καὶ θᾶττ̣ον ἂν δ̣[ιαρ-]
ραγείησαν ἤ τι προσ[θεῖ]ν̣αι
τῶν οὐ δεόντων ἐκ [πο-]
10λυχαρ̣ο̣[ῦ]ς̣ ὁ̣μο̣ιώ[σεως· καὶ]
περὶ τῶν συνή̣[θων]

κα[ὶ δι-]
[δ]όναι παρρησίαι τὰ π̣ε̣-
ρὶ αὑτοὺς ἐπὶ τῶν κατα-
σκευαζομένων, τίθε-
5σθ[α]ι παρ' Ἐπικούρωι καὶ χά-
ριν̣ διορθώσεως. vac. ca. 1 οὐ μὴν
ἀλλ' εἴ τω<ι> φίλον, λεγέσθω{ι}·
'διὰ τί τῶν μ̣ὲ̣ν̣ ἐξ ἀφρ̣ο-
σύνης ἁμαρτημάτων
10χάριν διορθώσεως ὁ
παντὸς ἁγν̣εύων {οὐδ'} {ἂν}
οὐδ' ἓν ἂν προσενέγκ[αι-
το];'

εἰ ἡμῖν δοκεῖ διαπεσεῖ-
[σθαι κατὰ] τ̣ὴν [τελειότητα]
[τοῦ] λ̣ο̣γισμοῦ π̣[ροειλημμένοις.]
ν[ῦ]ν οὐχ ἡμ[ῖν] δοκεῖ δια-
5πε̣σεῖσθαι π̣ρ̣οειλημμέ-
νο̣[ι]ς τε κατὰ λογισμοῦ τε-
λειότητα καὶ φρονήσε-
ως· vac. ca. 1 καθὸ δὲ καὶ τὸ μὴ
τυχεῖ̣ν τοῦ τέλους καὶ τὸ
10παρελθεῖν [ἐκ] τῶν οὐ δυ-
ναμένων διὰ παν̣τὸς
ἀν̣θρώπωι φ[υ]λ̣αχθ̣ῆναι,
διαπ̣εσεῖσθαι καὶ ἐν παρ-
[ρησίαι οὐκ ἀδύνατον].

[κἂν μὴ]
κατειλήφηι ἐρ[ῶν]τας
ἢ κατασ[χ]έτους κακ̣ίαις
τισίν, ἀλλὰ σ̣ημειωσά-
5μενον. εὐλόγιστα δὲ στο-
χαστὰ μὴ διὰ παντ<ὸς> ἀ-
π̣οβαίνειν οἷα κατηλπίσ-
θη, κἂ̣ν ἄκρως ἐκ τῶν̣ [ε]ἰκό-
των συντίθηται τὰ τῆς
10εὐλογία[ς], [δεῖ γ]ε κἀν̣ θέσ[ει]
ὁμολογῆσαι, διότι λόγος̣
αἱρεῖ κατενχ̣ειρεῖν vac. ca. 1 καὶ

[ὅ-]
——
θεν ὡ[ς] ὀργίζε[τ]αι δι̣' αὐ-
τὸ τ[ὸ αἰτ]ιᾶσθαι πρός τινων
ὀργισθῆν̣αι, καὶ παρρησιά-
5σεται δ[ι]ὰ τὸ ποῆσαι παρρη-
σιάσασθαι πρὸς αὐτούς, οὐ-
κ ὀλι<γ>άκις δὲ κατὰ μεικτὸν
τρόπον διαπ̣τ̣[ώ]σ̣ε̣ω̣ς̣ γε-
νομέ[ν]ης. vac. ca. 1 ἐπιστήσειε
——
10δ' ἄν τις, εἰ δυναμένου βελ-
τίονο̣[ς] μειωθῆ̣[ν]αι διὰ̣ [μα-]
κρότητα χρόνου, φοβού-
μενο[ς μ]ή τι μέγα συνβῆ<ι>

[ἔ]σ̣τι δ' ὅτε καὶ φιλοσ[ο-]
φίας ἀ̣ποστήσεται, τάχα
δέ̣ πο̣υ καὶ μισήσει τὸν̣
σοφόν̣, ἐνίοτε̣ δ' ὑποίσε[ι]
5μέν, ο̣[ὐ]δὲν δ' ὠφεληθήσε-
ται, διαλαβόντος ὠφελη̣-
θή̣σεσθαι. vac. ca. 1 καὶ ταῦτα συν - ((diple))
πεσεῖται, φημί, διὰ πολ-
λ̣ὰ̣ς̣ α̣[ἰ]τίας· ἢ γὰρ ἀσθενε̣[ῖ]ς̣
10ὄντες̣ ἢ γενόμενοι {δ'} ἀ-
[ν]α̣λ̣θεῖς ὑπὸ τῆς παρρησίας

καὶ κατηξίωσ̣[άν τινες]
παρρησιάζεσθα̣[ι πρὸς]
τοὺς τοιούτ[ους], [ἄλλο]ι δέ,
——
τῆς πικ̣ρ̣ᾶ̣ς πα[ρρησίας] ὁ-
5μοιότητα πρὸς τὴν [λοι]δο-
ρίαν ἐχούσης, ὡς λοιδορ̣ού-
μενοι καὶ ἀπὸ δυσνοίας·
——
πολλοὺς δὲ καὶ γ̣όητες ἄν-
θρωποι μετὰ τὴν ἀνάτα-
10σιν ἐγλαβόντε̣ς ἀποδια-
στρέφουσι ποικίλαις φιλ̣ο-
φροσύναις κατ[ε]πάισα̣[ντες].

ἐλύ[π]ησε
τὸν νου̣θετ̣ούμενον ἀ-
γ̣νώστως τ̣οῖς πέλας διὰ
[π]ᾶ[ν] καὶ μηδ' ἂν ἱλ̣αρῶς εὐ̣-
5θ̣ὺ̣ς ἕνεκα τ̣ῆς φάσε̣ω̣ς ὀδυ-
νᾶσθαι· vac. ca. 1 ἐ̣νίοτε δ' ἀνα - ((filler))
πλασθὲν εὐτύχημα, πολ-
λάκις δὲ καὶ φανερ̣ὸ̣ν [ἄ]λ-
λοις γενό̣μ̣ενον, ἔλα-
10θ̣[ε]ν καθηγούμενον, vac. ca. 1 εἰ
——
μή [τ]ι οὐκ ἀπρόσωπον δι-
α̣λήσεται συνπαραληφθὲν

[ἐπιτιμώ]μενος̣
ἢ φ̣θο̣ν[εῖν] ἢ χλευάζειν
ἤ τι πάσχ̣ειν τῶν τοι̣[ο]ύ-
τω̣ν· [φά]ναι̣ δὲ κ[α]ὶ̣ τὸ δ̣[ο-]
——
5κεῖν ἄλ[γι]ο[ν] δι' αὐτ̣ῶν ὥσ-
περ εὐκαταφρονήτων δι-
ορθ̣οῦσθαι· εἰ μὴ καὶ τὸ παρ -
——
ρησιάσασ̣θαί ποτε τὸν σο-
φόν, οὐδ[ὲ]ν̣ αὐτ̣ῶν ἡμαρ-
10τηκότων, π̣α̣ραλογισθέν̣-
τα καὶ πα̣ρρ̣[ησ]ίαν ἴσως
[ἀτ]όπ̣[ως διὰ πολλὰς] αἰτίας
[προσφέροντα].

[οὐ-]
χ ἡμαρτηκὼς [εὑρεθήσεται].
παραπλήσιον γάρ̣ ἐστιν ὥσ-
π̣ε̣ρ εἴ τ̣ις ἰ̣α̣τρος ὑπολαβὼν
5διὰ σημείων εὐλόγων
προσδεῖσθαι τουτονί τινα
κενώματος, εἶτα διαπε-
σὼν ἐν τῆι σημειώσει, μη-
δέπο̣τ̣ε πάλι κενῶσαι το̣ῦ-
10τον ἄλλη<ι> νόσωι συνεχόμε-
νον. vac. ca. 1 ὥστε ν̣ο̣[ῶ]ν̣ καὶ δι' αὐ -
——
τὸ τοῦτο πάλι π[αρ]ρησ[ιά-
σεται].

κ̣αὶ μηδὲν π̣[εράνα]ς πάλι χρή-
[σ]εται πρὸς̣ [τ]ὸν α̣[ὐ]τόν. vac. ca. 1 εἰ δ' ἡ-
μαρτηκὼς οὐχ ὑπήκουσε
τῆς παρρησίας, πάλι παρρη-
5σιάσεται· vac. ca. 1 καὶ γὰρ ἰατρὸς ἐ -
——
π̣[ὶ] τῆς αὐτῆς νόσου διὰ κλυσ̣-
[τῆ]ρος οὐδὲν περάνας, πάλ[ι]
[κε]νοῖ. vac. ca. 1 καὶ διὰ τοῦτο πάλ[ι]
[π]α̣ρρησιάσεται, διότι̣ πρό-
10τερον οὐδ̣ὲν ἤνυσε, καὶ
πάλι πο̣ή̣σει τοῦτο καὶ πά-
λιν, ἵν' εἰ μ̣ὴ νῦν ἀλλὰ νῦν
[τελεσφορήσηι].

[εἰ δὲ]
[παρρησί]α̣ι χρήσεται π̣[άλιν],
φ̣α̣ν̣ε̣[ῖται] οὕτως ἐφικέσ̣θαι.
——
πολλάκι δ' ἀντιστρόφως,
5ποτὲ δὲ καὶ ποήσας, ἢ ἑξ-
ῆς πρότερον ἡ δευτέρ[α],
τάχα δ' ἡ τρίτη τελεσφορή-
σει· vac. ca. 1 καὶ τότε, τοῦ πάθους
——
ἀκμάζοντος, ἀπειθήσα̣ς,
10νῦν, ἀνέντος, μετακληθή-
σεται· καὶ διὰ τοῦτ' ἀπειθ̣ή-
σας, ὅτι προσ̣βάλλει δ̣ι̣[αλ]ή-
[σ]εσθαι τἀνα[ντ]ία ψ[ε]υσθείς,
[νῦν μετακληθήσεται].

καὶ
[πρότερον ἀπειθήσας], [ὡς ἀλλο-]
τρίαν ὑπερ[βάλλων συμ-]
φοράν, ὕ̣σ̣τ̣ε̣ρ̣[ο]ν δ' [ἀπαγο]ρεύ-
5σας, πειθαρχήσει τῆ̣[ι νο]υ̣θε-
τείαι· vac. ca. 1 καὶ [τ]ό̣τ̣ε συν̣[ε]χ̣όμε-
νος τοῖς ἐκχα̣υνο[ῦ]σι πά-
θεσιν ἢ κοινῶς ἀντ̣ικρού-
ουσιν, εἶτα κουφισθείς, ὑπα-
10κο̣ύ̣σεται· vac. ca. 1 καὶ τότε τυχὼν
τῶν διαστρεφόντων, νῦν
οὐ τεύξετα[ι]· καὶ πρότερον
ἀν̣[τ]ιδοκ̣ε̣[ύ]ων, κα[ὶ] το̣[ῦ-]
το̣ πλανω[δ]ῶς οὐ πεπόη-
15κεν, ὕστερο[ν] φωραθεὶς κα[ὶ]
[εὐφρονῶν ποήσει].

ἅμα̣ [καὶ] τὴν συνοίδ̣[η]σ̣ι̣[ν]
ἐπιταθησομένην οὕτω[ς],
τήν τ' ἐκ τῶν ἄλλων καὶ
αὐτῶν τῆι προσκαρτερή-
5σει συνειδησάντων, ἐλατ-
τωθησομένην δ', ἐὰν τα-
χέως ἀποτρέπ̣[η]τ̣αι τῆς
τοῦ διαπίπτοντος βοη-
θείας. vac. ca. 1 εἰ καὶ πρὸς τοὺς μὴ ((diple))
10φέροντας παρ̣ρ̣ησίαν π̣[α]ρ-
ρησ[ι]άσεται, καὶ πρὸς τὸν
[ὀργίλον.]

ποικίλης τε φ[ιλοτ]εχνί-
ας οὔσης, οἵ̣αν ἐπε̣σημη-
νάμεθα, καὶ τῆς κεραν-
νυμένης δαψιλέσι τοῖς ἐ-
5παίνοις καὶ προτρεπομέ-
νης τἀκόλουθα τοῖς ἀ-
γαθοῖς πράττειν, οἷς ἔχουσι,
πῶς οὐκ ἂν τῶν τοιού - ((filler))
των ποιοῖτ̣ο τὰς ὑπομνή-
10σεις; καὶ κατὰ τὰς δ[ι]δομέ-
να̣ς δὲ {τῆς} πρὸς παρρησί[αν]
[ἀφορμὰς] ((diple))

π̣ρὸς τοὺς ὅσον ἐ-
πὶ τοῖς εὐλόγ̣οις προσδ̣ο̣-
κω̣μένους οὐ[χ]ὶ̣ σ̣ταθή-
σεσθαι, μιμούμενός τε
5τοὺς καὶ τὸν εὐλόγως
νομιζόμενον οὐκ ἀπαλ-
λαγήσεσθαι τοῦ νοσήμα-
τος θεραπεύοντας ἰατρ̣ο̣ύ̣ς,
καὶ κ[α]θάπε[ρ] καὶ π[ροτρέ-]
10πεται τοὺς εὐλόγω[ς]

[εἰ ἐπέρ-]
χεταί τι καὶ μέχρις ἀρ̣τ̣ί̣ως
εἰς τοὺς φίλους καὶ μάλι̣-
στα τοὺς̣ καθηγουμένο̣υς, ((filler))
5πῶς χρήσεται τοῖς διὰ
τὴν παρρησίαν ὀργίλως
πρὸς αὐτὸν ἐσχηκόσιν;
ἐπεὶ δ' ἐνίους συνβαίνει̣,
πα̣[ρ]ρησιασαμένου τοῦ
10σ[ο]φο̣ῦ̣, [δι]ατί̣θεσ̣θαι πρὸς̣
αὐτὸν ὀργίλως, ἐὰν μ[ὲ]ν
ἔνμονον ἔχωσι τὴν [πα]ρ-
[ρησίαν]

θεω-
ρήσας ὅ̣τ̣[ι κα]τασκευαζό-
μενός τ̣' ἀπα̣ισχυνθείη,
μετρίως τε τὸ συναντῆ-
5σαν οἴσει̣ καὶ οὐχ ὡς̣ ἀγέ-
νητον. προειδώς τ̣ε̣ πολ-
λοὺς εἰκὸς ἀπαυχενίζειν
τῶν νέων καὶ τοῖς ἄλλοις

(διὸ
καὶ̣ Ἐπίκουρος πρὸς̣ Ἰδο-
μενέα γράφει μέχρι τού-
του ζ̣ῆν εὔ[χ]εσθαι)· vac. ca. 1 καὶ
5παραδείξει πόσοι κακῶς
ἀ̣[π]ώ̣λον̣το παντὸς στερό-
μενοι διὰ τὴν τοιαύτην
διάθεσιν τῶ̣ι̣ μετὰ̣ παρρη-
σία[ς] ὁ̣μιλῆ[σαί τισι] κ̣αὶ πάν-
10[τ]α δ' ὅσα προ̣[σενεγκό]ντες

νουθε-
τεῖν, ἐπε̣ιδὴ [προσηκόν]τ̣ω̣[ς δια-]
τίθεται, καθάπ̣ε̣ρ ὁ Ἐπίκου-
ρος ἐπ̣[ιφο]ράς τ̣[ι]ν̣[ας] πρὸς
5Ἀπο̣[λλ]ωνίδην ἐπ̣ό̣ησεν,
ὥστε καὶ τοι[αῦτ'] α̣[ἰ]τ̣ι-
ώμε[νος],

τοῖς ὕμ̣ν̣οις
ἐπαιρόμενος· ὕστερο[ν]
δ' εἰ φιλόφρων ἐστὶν πρὸς
ἡμᾶς, εἰ κατὰ τὴν εὔν̣οι-
5αν ἐπιτεταμ̣ένος, ε̣ἰ
τῶν ἐνκαλουμένων
ἀπηντλ̣ηκώς [τ]ι, κἂν
μ̣ή̣τε δὲ ἅ̣[παν]τα τε[λ]ει[ού-]
μενος, εἰ καὶ πρὸς ἡμᾶς
10καὶ πρὸς [ἑτέρ]ους εὐχα-
[ριστήσει;]

γίν[ε-]
σθαι τὰς [ἐ]πιτιμ̣[ή]σεις, ἀ[λ-]
λ' ο̣ὐ̣δὲ τὰς ὑπὸ τῶν̣ καθ[η-]
γουμένων. οἱ δὲ συσχ̣[ο-]
5λάζον̣τες οἴδασι̣ τ̣ὸ{ι} πλῆ-
θος ὧν ἔχομεν ἀγαθῶν̣
καὶ παρέχουσιν αὑτο̣ὺ̣ς̣
κἀκε[ῖ]νοι διορθοῦσθαι.
——
ταῦ̣τ̣', ἀ̣λ[λ'] οὐδ' ἐπὶ τού-
10των ἡ̣ παρρησία γίνεται

[κ]αὶ τοῖς κ[αθη] - ((diple))
γουμένοις ἀ̣ν̣[άπτ]ου[σιν],
οἷς ΕΧΘΗΣΟΥΣΙΝ ΟΙ κατασ[κευ-]
α̣ζομένοις μετὰ παρρη̣[σί-]
5ας, τὰ ἑαυτῶν ἁμαρτή[μα-]
τ̣α καὶ [ἄλλω]ν δ' ὑπο[θή-]
[σονται]

ἔνια τῶν ἔν τ̣ισ[ι]
τ̣όποις ἐπιδε̣ικνυμ̣[ένων π]ρ̣ὸ
ὀ̣[μ]μάτων. vac. ca. 1 π̣αρὰ δὲ τῶν ζών-
των οὐδενὶ τὸ ἴσον <πρ>ο̣σα-
5ναθετέον ἁ̣μάρτημ' ἢ τοῦ-
τό γε τῶν διὰ νουθετήσε-
[ω]ς

τὸ δ' ἐπὶ πᾶσι χωρὶς τοῦ
[π]εριέχειν ἄφιλον ἀσφα[λ]εί-
[ας] καὶ δριμὺ μωρόν ἐστιν·
[ἑκ]ά̣στο[υ] γ̣ὰ̣ρ λογ̣ιζομένου,
5[το]ῦτο συνβήσεται τὰ μη-
[δε]ν̣ὸς <ἄξια> εἰδέναι τὸ̣ν σώ<ι>ζον-
τα

δύνηται [δ'] α̣ὐτ̣ὸ̣ς ἢ
δι' ἡμῶν ἢ δι' ἄλλου τῶν
σ[υ]σ̣χ̣ολαζόντω[ν θ]ε[ρ]απευ̣-
θῆναι, vac. ca. 1 μηδὲ συ̣ν̣εχῶς αὐ -
——
5τὸ ποιεῖν, μηδὲ κα̣τὰ πάν-
των, vac. ca. 1 μηδὲ πᾶν̣ ἁμάρτη -
——
μα καὶ τὸ τυχόν, μηδ' ὧν
οὐ χρὴ παρόντων, μηδὲ
μετὰ διαχύσεως̣, ἀλλὰ συν-
10π̣αθῶ[ς] τ[ὰς ἁμαρ]τ̣ί̣ας ὑπο-
[λαμβάνειν καὶ μὴ] καθυ-
[βρίζειν μηδὲ λοιδορεῖ]ν̣ ἐπὶ

διαφέρε[ιν] δὴ̣
αὐτῶν κ̣αὶ πρὸς καθ[ηγη-]
τὰς ἀναλογίαν ἔχον[τας],
ἔτι δ' εὐνόω̣ς πρὸς ἡ[μᾶς]
5διακειμένους, ἀ{νε}νε-
κτέον α  ̣[  ̣]ε[  ̣]ωσε κα[ὶ]
περιαθρή̣σα[ντ]ας. vac. ca. 1 οὗτοι
γὰρ ὠνή̣[θησα]ν ἀπροφα-
σίστως μὲν δ̣ιὰ τὴν ἀγά-
10πησιν, ἐ̣νπράκτως δὲ δι-
ὰ τὴ[ν εὔνοια]ν̣. ((diple))

εἰ σοφὸ̣ς ((diple))
τὰ περ[ὶ] αὑτὸν ἀναθήσε-
ται τοῖς φίλοις μετὰ π̣[αρ-]
ρησίας̣. vac. ca. 1 τὸ τοίνυν ὑπ' ἐνί-
5ων ἐν [τ]ῶι τόπωι τού̣τω̣[ι]
ζητού̣μενον, εἰ σοφ[ὸς τὰ]
π[ερ]ὶ̣ αὑτὸν ἀναθήσετα[ι]
το̣[ῖ]ς φ̣ίλοις μετὰ παρ[ρησί-]
[ας]

πρὸς τὰς ἐπιτιμή̣[σεις]
παρρησιαζόμενο̣[ς ὁ] [σο]φ̣ὸς
οὐκ ἐπὶ πάντων κ[ἆι]τ̣' εὐ[ερ-]
[γ]ε̣τήσειν πέποιθεν

[κ]αὶ τὸ κα-
[τα]λ̣έ̣[γειν] 'κα[ὶ τ]ότε μὲν οὐ-
[χ' ἥ]μαρτον, τ̣[ὸ] νῦν δὲ παρρη-
σίας ἀξιώσει καταλαβών; εἰ
5[μ]ὴ νὴ Δία φοβήσεται <αὐ>τάς· οὐ
[γ]ὰ̣ρ καὶ [π]ρ̣ώην ἡμαρτηκέ-
[ναί] με λέγω, [ἀλλ'] ἔπεσο̣ν̣ [ἐθε-]
[λο]ντὴς εἰς τ̣[ὴν] τῶν νέω̣[ν]
[ἀμαθίαν καὶ διὰ το]ῦτο μαστι-
10[γοῦν με δεῖ]'

κ̣ἀνταῦθα
ἐ̣πὶ φίλ̣ων πλε̣ιόνων ὑ̣[πε-]
[ρο]κνουμ̣[ένη]ν ἕξει τὴν
π̣[αρ]ρη̣[σί]αν κα̣ὶ πάλιν ἀν̣-
5ε[λευθέ]ρ̣ως· vac. ca. 1 καὶ ἐφ' ὧν οὐκ ἐ-
χρῆ ν[ου]θετ[ήσει], ἐφ' ὧ̣ν [δ' ἔ-]
τυ[χεν τ]ῆς [ἐ]πι̣τιμήσεω[ς]
μ̣ετ[ασ]τ̣ήσεται· vac. ca. 1 καὶ τῶν̣
ἄλλω[ν δ]ὲ γ̣ιν̣ομένου τ̣ι̣-
10νὸς ἀ[ν]ε̣φ̣οδεύτου πρότε-
ρον ἢ παρεθέντος ἀθ̣ερα-
πεύτου, μετὰ ταῦ̣τ̣' ἐ̣π̣ε̣[ι-]
[δὰ]ν γνωσθῆ<ι> προνοίας γε-
[νομέν]ης ε[ὐ]λόγως

καὶ ταῦτα μὲν
εἰς τὸν [αἰ]σχ[υ]ν̣ό̣[μενον]
καὶ πάλιν παρρησιάσ̣εσθαι
καὶ πάλ[ι]ν εἴρητα̣ι. δ[ια]τ̣[ι-]
5θέσθω δ' ὅτ̣ι̣ καὶ τ[ῆι δια-]
θέσει π[λ]ε[ῖ]σ̣τ̣ον ἑαυτοῦ τ[ού-]
των ὁ [κ]αθηγούμενος ε[ὐη-]
μέρωι καὶ φιλοφίλωι [καὶ]
[ἠ]π̣ί̣ω̣ι̣

διαθέσ[εων] αἰσ̣χ̣ρ̣ο̣[τέρων ἀ-]
με̣λῶν τ[ις], τ̣ιθασε[ύειν]
προσκαρτερητικῶς ἀν-
θρώπ̣ους εἰς φιλ[ότ]ητας
5ἑ̣[αυ]τῶν καὶ τοῖς ἀ[πα]θοῦ-
[σι θερ]απεύε̣[σ]θαι πο[ικί]λως
[βο]ηθοῦντες [δι'] ἰατ[ρῶ]ν. vac. ca. 1 εἰ
μ̣ὲν αἰδοῦς ἢ [φόβου ἕνεκεν]

Ἡρα-
<κ>λῆς δ' ὡς̣ μ̣ουσιάζων
[καὶ ἐπ]ι̣ρ̣ρείπ̣των ἀγέλη<ι>ς
πτη̣νῶν μ̣α̣θητῶν· vac. ca. 1 ἐ -
——
5ὰν δ' ἀνεκ[τὴ]ν̣ καὶ λήξειν
προσδοκω[μ]ένην, οὐκ ἀν-
<ε>ποργ̣ι̣εῖτα̣[ι τ]ὴν μισοῦσαν
ὀργήν, ἀλλ̣ὰ̣ τὴν μεμφο-
[μ]έ[νη]ν̣ τὰ[ς] ἀβελτερίας

πῶς ἐ[πι-]
γνωσόμεθα τὸν ἐνηνοχ[ό-]
τα δεξι̣ῶς παρρη[σία]ν καὶ
τὸν προσποιούμ̣[ε]νον; ἐ-
5πιγν̣ωσόμεθα τ̣οίν[υ]ν
τὸν ἐνη<νο>χότα δεξιῶ[ς]
π̣αρρ̣η̣σίαν καὶ τ̣ὸ[ν π]ρο[σ-]
ποιούμενον, ἵνα καὶ φρα-
ζώμεθα προσέχοντ̣ες εἰ
10παρ' ἡμῖν ἦν ἀλ̣α̣[ζ]ών. vac. ca. 1

[διαλαβεῖν] τ̣ὸ̣ν̣
ἀπὸ διαθέσεως ἀστεία̣ς̣ [παρ-]
ρησιαζόμενον καὶ τὸν ἀ-
[π]ὸ φαύλης. vac. ca. 1 ἔστιν δὲ καὶ
5τοῦ παρρησίαν ἄγοντος
ἀπὸ διαθέσεω̣ς ἀστείας καὶ̣
τοῦ πάλι̣ν ἀπὸ μοχθηρᾶς
[φύσιν διαλ]αβεῖν. [κ]αί τινες

[ἀπὸ μὲν ἀστείας]
πᾶς [τίς] π̣οτε εὐ̣νοῶ̣ν καὶ
συνετ[ῶς] κα[ὶ συν]εχῶς φι-
λοσοφῶν καὶ μέγας ἐν ἕ-
5ξει καὶ ἀφιλόδοξος καὶ̣ [δη-]
μαγωγὸς ἥκιστα καὶ φθό-
νου κ̣α̣θαρὸς καὶ τὰ προσ-
όντα μόνον λέγων καὶ
μὴ συνεκφερόμενος,
10ὥστε λοιδορεῖν ἢ πομπε[ύ-]
ε̣[ιν] ἢ [κ]αταβάλλε̣[ιν ἢ] βλά-
πτ̣[ειν], μηδ' ἀσ̣[ε]λγε[ί]αις
κ̣α[ὶ κολ]ακευ̣τ̣[ι]καῖς χρώ-
[μενος τέχναις].

[μηδὲ]
γ̣[λ]ώ[σση]ς [ἀκ]ρ̣[ατ]ὴ̣[ς μηδὲ]
μεν̣ψ[ίμοι]ρ̣ος (οὐδὲ [γὰρ ἀνόη-]
τος̣ ὥστ̣[ε κ]ἂν [μι]κρά τ[ις]
5βλάψηι̣ [θυμ]ω̣θ̣ῆναι) μη̣[δ']
ἐρεθιστὸς μηδὲ τραχὺς
μηδὲ πικρός. vac. ca. 1 ἀπὸ δὲ μο-
χθηρίας ὁ τοῖς ἐναντίοις
κεχρημένος. vac. ca. 1 εἰ δέ τις ἐ-
10πι̣ζ̣ητώιη, πότερον ὁ σο-
φὸς εὐεπιφορώ̣τερός ἐσ-
[τιν]

εἰ μὲν πυνθάνο̣[ι-]
το, τί μᾶλλον ἡ̣[δ]έως πο-
εῖ, φανερόν τι ζητεῖ· φανε-
ρὸν γὰρ ὅτι τὸ μ̣ὲ̣ν ὑπερ-
5ηδέως πράτ[τει], τ̣ὸ δ' ὡς <μάλιστα>
ἀηδῶς ὑπ̣ομένει καὶ κα-
θάπερ ἀψίνθιον· vac. ca. 1 εἰ δὲ πό -
——
τερον ποεῖ πλεοναζόν-
τως μᾶλλον, οὐ[δ]έτερον
10φ̣ήσο̣[μεν]· οὐ̣δ̣ὲ γὰ̣ρ ἀ[νάγκη]
προσάγειν πάντως τ̣[ὴν]
παρρησίαν· vac. ca. 1 εἰ δέ, πότ̣[ε] - ((diple))
ρον οἴεται δεῖν

π̣[ερὶ] μὲν οὖν το[ύ] ((filler)) - ((diple))
των ἀπόχρη τὰ̣ λελεγμέ-
να̣. [ζη]τουμένου δ', εἰ πα̣[ρ]αλ-
λάξουσιν ἀλλήλων καὶ
5σοφοὶ κατὰ παρρησίαν,
ῥη̣τέο̣ν̣, ὅτι τοιαῦται μὲν
——
οὐκ ἔσονται διαφορ[α]ὶ περὶ

[καὶ κ]α̣θάπερ ἐντ[έχνως]
χοροδ̣[ι]δασκαλούντ[ω]ν, ((filler))
ἐν φιλ̣οσοφίαι· καὶ τὸ̣[ν] μὲν
ἀκράχ̣ολον εἶναι κα[ὶ] κυνώ-
5δη πρὸς ἅπαντας, ὡς πάλιν
ἄλλοι [τ]ινές εἰσιν· τ[ὸ]ν δ' ἀ-
εὶ βληχ̣ρόν· καὶ τὸν μὲν εὖ
κατὰ πᾶ̣ν, τὸν δ' ἐλλε[ι]πόν-
τως κατά τι παρρησιάζε-
10σθαι. π̣άντες γὰρ ὁμοίως
καὶ φιλοῦσι κατ' ἀξίαν̣ ἑκά-
στου κα̣ὶ̣ τὰς ἁμαρτίας
βλέπουσι καὶ τὰς διὰ παρ-
[ρησίας]

πρὸ[ς συγ-]
κεχυμ̣έ[νον ἢ] [πρὸς με]μειωμέ-
νον [ἢ] πρ[ὸς ἀνα]τεταμέ-
νον ἢ πρὸ̣[ς ἄλ]λ̣ον αἰδη-
5μονέστερον̣ [ἢ] δ̣' ἄλ[λον]
ἀτενέστερο[ν ἐκ] πολλῶ̣ν
διοίσουσιν ἀλλήλω̣ν τε
καὶ ἑαυτῶν νῦν ἢ νῦν.

οἶδεν βα-
θυτέρω̣ς [οἵα]ς πρὸς ἑκάτε-
ρον κοινότητας προσοί-
[σο]ντα̣[ι] καὶ τελειω̣θέν-
5τες· καὶ πάλιν οἶδ̣[ε]ν <τίνες> ἐξ
αὐλικωτέρων γονέ̣[ων]
εἰσὶν ἢ συνετράφησάν τ̣[ι-]
σιν οἳ παρρησίαν ἦγον ἐ-
πιεικῶς πρὸς τοὺς ταπει-
10[νο]τέρο̣υς· οἶδεν <ἐξ> ἴσο̣υ ἣ[ν]
[οἱ] πολ[λοὶ] καὶ τὴν γένε-
σιν ἔσχον καὶ τὴν ἐκ[τροφήν].

ὥστε θρασέω̣[ς παρρησίαι]
[χρήσο]ν̣ται πρὸ̣ς̣ [αργίας]
[κα]ὶ ἀ[να]βολ̣ά̣ς. [δι]ὸ ἀ[κρι-]
——
βέστεροι πῶς ὑπά[ρξουσιν]
5ἐν σπάνει τῶν πρὸς [εὔνοι-]
αν καὶ φιλίαν εὐθέτων ((filler))
γενηθέντε̣ς̣ καὶ παρ̣[ὰ τὴν]
ἀπομίμ{ν}ησ̣ι̣ν δὲ τὴν πο-
λυχρόνιον τῶν κα̣θηγησα-
10μένων; σφόδρ[α -ca.?- ]

[κατὰ] τὸ καθηγεῖ[σθα]ι δ' ἢ [τὸ]
κ̣[αθη]γήσασθαι ο[ὐ]δ̣[ὲν Κλε-]
άν[θου]ς̣ οὐδὲ Μητρ̣[οδώ-]
ρο[υ] δ̣ι̣οίσουσιν (ὁ γὰ̣ρ ἐ̣φεσ-
5τηκὼς δαψιλεστ[έ]ραι χ[ρ]ή̣-
σεται δηλονότι) vac. ca. 1 καὶ πα -
——
[ρὰ πλείω] χρόνον δὲ προσει-
ληφότες πλειόνω̣ν ἱστο-
ρίαν τῶν οὐ προσε[ιλη-]
10φ[ότων π]εριτοττέρα[ι].

δῆλον δὲ γέγονε ἐκ τῶν
[εἰ]ρημέ[νων], [ὅτι καθ' ἕκασ-]
[το]ν ὁ μὲ[ν] μακρά, [ὁ δὲ μικρὰ]
[διοίσ]ουσ[ι]ν, ὥσπερ γ[υναι-]
5κὸς μειράκ̣ιον̣ δ̣ια[φέρει]
[ἑκάστο]τ̣ε καὶ νε[ανίσ-]
κ̣ων γέροντες ἅμ̣[α διοί-]
σουσιν. vac. ca. 1 κἂν̣ ἦι δ' ὁ μ[ὲν ἀ-]
ποφθεγμ̣ατίας μᾶλ̣[λον],
10ὡς Πολύ[α]ι̣νόν φη[σι] Μ[η-]
[τ]ρόδωρος, πολλάκι δὲ καὶ
παρυποδύνων ὁμ̣ιλίαι
μᾶλλον καὶ ποτιμώτερος,
ἔτι δ' ἀξιοπιστότερο̣[ς]
15ἔ[στ]αι.

κἂν ὁ μὲν ἥκι[σ]τα
παρρησία[ς] ἦι δεδεημέ-
νος, ὁ δὲ δ̣ιὰ ταύτης σεσω̣<ι>σ-
μένος, ὁ μὲν ἧττον, ὁ [δ]ὲ
5μᾶλλον προσάγει τ[ι] δι'
[ὃ] τέλειο̣ς ἐγ̣[έ]νετο. δι[ὸ]
κ̣[α]ὶ Πολ[ύαι]νος οὐ πάν̣[υ]
[δε]δεη[μ]ένος οὐδὲ προσ-
[ -ca.?- ]

[δ]ι̣ότι πρεσβύ-
τερος ἢ καθηγητὴς ἢ πα-
[τὴ]ρ̣ οὐ δεῖ παρεμβ̣άλλειν
[κατα]φ̣ορὰς ὑπαρχούσ̣[α]ς
5[μὲ]ν σοφοῖ̣[ς], καθάπερ τινὲς
[κ]α̣ὶ ταύτας συνκ̣αταριθμοῦ-
[σιν]. γέγονε δὲ ἐκ τῶν εἰρη-
[με]νων [δῆ]λον, ὅτι καὶ κα-
[θ' ἕκ]αστο̣[ν] ὑπερέχοντας
10[ἄνδρας τε] καὶ δήμους
[νουθετέον].

[καταφορὰς σοφι]σ̣τικὰς ἐ-
νίων̣ [πάντω]ς̣ παραλλά-
ξουσι[ν]· ἐ̣φα[ρ]μόσαι γὰρ
μόνον δεῖ τὰ π̣λ̣εῖστ̣[α] τῶν
5ε̣ἰρημένων ταῖς τοιαύ - ((filler))
(added at left: Η)[τ]α̣ις παρρησίαις. ἔργον
δὲ τοὺς ἐπιτομικῶς ἐξ-
εργαζομένο[υ]ς πᾶν εἶ-
δος ἀκρειβοῦν ὡς τοὺς ἂν
10ἐλλι[πῶς] ἕκαστον ἐξοικο-
νο̣[μ]ο̣ῦ̣ντας, [πά]ν̣[τα τ]ρό-
πον [ -ca.?- ] διατεθήσεται σοφὸς
ἀγόντων τ[ι]νῶ[ν] παρρησί[αν]

ποτὲ καὶ σοφὸς
πρὸ[ς σ]ο̣φόν· εἰ δ' ὁ [μὲ]ν̣ σο̣φὸ[ς]
καὶ γινωσκόμενο̣[ς], [τέ-]
λειος πρ̣ὸ̣ς̣ τέλειον ἀπ[αντᾶι]
5(ὅ τι τέ[λ]ε̣ιο̣[ς] καὶ ἀγνοούμ̣[ε-]
νος, καὶ τάχα γινωσκόμε̣-
νο̣ς ὡ̣[ς] σοφὸ̣ς̣ πρὸς ἀ[γ]νοού-
μεν[ο]ν̣ καὶ φιλόσοφος δὲ
καὶ φιλόλογος). διότ[ι σ]οφὸς
10αἴνεσιν ἢ καταφορ̣[ὰ]ς ὑπὲρ
αὑτοῦ λαμβ̣άνων

ἴσως
δὲ κ̣α[ὶ φιλ]οστοργίαν ἔ - ((filler))
χοντες ἰδιωτικὴν ἢ θέ-
λοντες ἔ[χ]ειν ἔνιοι παρρη-
5σιάσαιντ' [ἂ]ν πρὸς αὐτόν.
ἂν μὲν οὖν οἱ σοφοὶ γινώσ-
κωσιν ἀλλήλους, ἡδέως
ὑπομνησ̣θήσονται πρὸς
ἀλλήλων̣ ἐν οἷς διεσαφή-
10σαμεν, ὡ̣ς̣ καὶ ὑφ' ἑαυτῶν,
καὶ δή[ξον]ται δηγμὸ[ν]
ἑαυτοὺ̣ς̣ τ̣ὸν ἠπιώτα-
τον καὶ χάριν ε<ἰ>δήσου[σι]
[τῆς ὠφελίας].

ἢ [μεγάλη]ν̣ ἀσθένειαν
ἢ̣ πόν̣[ων ἀηδίαν] αὐτῶ̣[ι] παρα-
πεπτ̣ω̣[κυῖα]ν καὶ τὰς αἰτί-
ας αἷ[ς παρε]λ̣ο̣γίσθη συνό-
5ψετ̣αι κἀκείνωι δείξει καὶ
πεί[σ]ε̣ι, καὶ πολὺ δώσει τοῦ-
τ' αὐτ̣ὸ πρὸς ἐπ̣[ί]γνωσιν τῆς
ἀ̣λλήλω̣ν τελ[ει]ότητος. οὐ

ἀλ-
λ̣ὰ τῶι πολλὰ γίνεσθαι καὶ
παρὰ μεμπ[τ]ὰ̣ς αἰτία̣ς καὶ
παρ' οὐ μεμπ̣τὰς ὑπολήψε-
5τ̣αι παρὰ μεμ̣πτ̣[ὰς τοῦτο] γε-
γ̣ονέναι. δι̣ότι μὲν σοφὸς
[ο]ὔπω κατειληφώς, ὑπὸ δὲ
κ̣οινοτήτων παραλογισ-
θ̣είς [ -ca.?- ] ἂν δ' ὁ ἐπ̣ι̣τιμηθεὶς ((filler))
10παρυπονοῆ<ι> σοφὸν εἶ̣ναι
τὸν ὑπειλη̣φ̣ό̣τα τὸ̣ μὲν
ἡμαρτηκέ[να]ι, μ[εμπτὴν]
κακολο[γεῖ αἰ]τίαν, α[ὑ]τὸν

ἐὰ̣[ν] δὲ φιλόσοφος ((diple))
ἢ φιλόλ[ο]γ̣ος, οὐ τῶν ὑπ' αὐ-
τοῦ δέ, κατ[ὰ τοιοῦ]τ̣ο μέ-
τ[ρ]ο̣ν παρρησιάζηται πρὸς
5αὐτόν, οὐκ ὀργ[ιεῖτα]ι̣ μέν,
ὡς ὁ Ζεὺς τῶ[ι] Καπανεῖ, τοὐ-
ναντίον δὲ γινώσκων ταύ-
την [ο]ὖσα[ν] δίκ[η]ν τῶν ἀ-
φρ̣[όνω]ν̣ καὶ μ̣[ὴ] τελείων
10[ἀνέξεται], [καθά]π̣ερ ὁ σω[ -ca.?- ]

'[ὥσπερ ἄνθρ]ωπο[ς] οἴ-
σων δὴ νῦν καὶ τὴν παρρη-
σ̣[ί]αν;' οὐκ ἐξερεῖ καὶ ἀπο - ((filler))
[τ]ρέψει προσεπειπών· 'οὐ
5μ̣ὴ ἐπ̣ὶ ταύτη<ι>ς, ὥσπερ
ὢν ἐν ἀνδράσιν, καὶ μει - ((filler))
σοῦσαί με γινώσκουσιν',
ἀλλὰ καὶ ἀνέξεται καὶ
ἀπ̣οδ̣έξεται τὴν εὔνοιαν,
10ἀφ' ἧς ὅ ποτ' ἐφαίνετο συν-
φ[έ]ρον ὑπέδειξε, καὶ χάριν
ἕ̣[ξ]ει κ̣α̣τὰ τ[οῦ]το καὶ ἀπο-
λ̣[ο]γ̣ιεῖται δὲ πεῖσαι φιλό-
[σοφον]

πολλάκις δὲ καὶ παρ' ὑπόμνη-
σ[ι]ν̣ ἤ, [ὡς] φ̣άν', ὑπεροχήν, ((filler))
ε̣[κ]φ̣ήνας διαβλέπειν τὰ
μ̣ε̣γάλα, καὶ μὴ προχείρως
5ἁμαρτήμ̣ατα νομίζειν,
τὰ μέσης προ{σ}βάλλοντα
σο̣[φὸν μὲν] οὐκ ἂν θαυμά-
σ[ειε -ca.?- ]

τ̣ῶν δ̣' ἰ̣[δ]ιω
——
τῶν, ἐὰν γονεῖς ὦσιν ἤ τι-
να̣ τοιαύτην ἔχοντες
ἀν̣αλογίαν, σύνπας ὅ̣σ-
5τις προσέξει. καὶ διὰ τὸ πα-
ραδεδομένον ἔθος καὶ
διὰ τὴν̣ ἄρρητον εὐχα-
ριστίαν̣ καὶ τιμὴν καὶ
μᾶλλον φιλήσει τὴ[ν] ε̣ὔ-
10νοιαν καὶ π[αν]τὶ τρόπω[ι]
μ̣ε̣ταθήσει [τ]ὴν ὑπόλη-
ψ[ι]ν̣ ἀπο[λογ]ο̣ύμενος.

παρὰ μέγα καὶ ὑπερβαί-
νων [ἄν]ουν περιφοράν.
ἐὰν δὲ μηδὲν μὲν ἐπι-
φέρωνται τῶν τοιούτων
5(συνοίδασιν ἄλλο̣[ι τε] καὶ
ο̣ἰκέται), νὴ τὸν Δία λέγειν
[μὲ]ν ἐάσε̣[ι] ποτ' αὐτοὺς

ποή[σ]ει δ' αὐτοῖς φα-
ν̣ερόν, ὅτι [ν]ῦ̣ν περιφερό-
με̣νος αὐτ[οὺ]ς φέρει. 'ἄ-
λ[υ]πος γὰρ ὁ Μαίσων φρε-
5[ν]ο̣ύμενος καὶ ἀπάγει τοῦ
χωρίου'. τῶν δ' ὑπ' αὐτοῦ ((diple))
κατασκευασ̣ομένω̣ν οὐ
πάνυ μὲν ἀν̣έξεται παρ-
ρησίας, οὔτ' αὐ̣τὸς ἡδέως
10[κ]α̣ταναρκ[ώ]μεν[ος] π̣[ρὸς] ἐ-
κ̣είνους τ̣[ετ]ρ̣άφθαι [ὁμ]ο-
[νοήσει].

[κα]ὶ κατα[φ]ρόνησιν
[ὑ]π̣οπτεύων κ[ατ'] ὀλίγον
[φιλήσει] καὶ δι' ἀ̣[γ]άπης ἐ-
[  ̣  ̣  ̣  ̣]οις μεν[  ̣  ̣  ̣] αὐτοὺς
5κ̣αθ' ὑπερβ̣ο̣λήν̣, ὅταν πρ[ο-]
βάντες[  ̣  ̣]θη κ[  ̣  ̣] φωνα[ -ca.?- ]
ἀνανεῶνται. vac. ca. 1 [τά]χα δὲ
καὶ ὑπ' αἰσχύνη̣ς περιστή-
σεται τὸν σοφὸν καὶ τὴ[ν]
——
10παρὰ τοῖς ἄλλοις φίλοις ο[ἴ-]
[η]σ̣[ιν] π̣ρονοούμενος καὶ
[τὴ]ν ἀπομίμησιν φυλάτ-
των

καὶ μεγάλα
παρεσχημ̣ένος καὶ τῶι
γένει, καθα̣περεὶ συνβου-
[λε]υτικὸν ποῆται τὸ τά-
5γμα τῆς παρρησίας, καὶ πε-
ρ[ὶ] π̣οιῶν πραγμάτων, οἷ-
ον (added at left: Θ) μ[ὴ] καταχαρίζεσθαι
ῥαιδίως παντάπασι μηδὲ
πιστεύειν προχείρως, ἤ
10τινος τῶν τοιούτων· ((filler))
ἀνέξεται̣ [μ]ὲν καὶ τὸ κη-
δεμονικ̣[ὸ]ν ἐπαινέσει.
διδάξει δ' [ὡ]ς ὀρθόν ἐστιν

ἐπὶ δὲ τὸν
βίον μὴ μεταφέρειν ἄλ-
λ' [ἢ ἀγα]θ̣ὸν ἀεὶ κ̣αὶ τῶν τοσού-
τ[ωι κ]αταδεεστέρων καὶ
5μνημονεύειν τίς ἐστι καὶ
τίνι λαλεῖ παραινέσει. vac. ca. 1 τὰ
δ' ἀνάλογα χρὴ καὶ περὶ τοῦ
μεγάλου καὶ βαδίζοντος
ἐ̣π̣ὶ̣ φι̣λ̣ο̣σ̣οφίαν ὑπολαμ-
10βάνει<ν>. καὶ γὰρ οὗτος τῶν ((filler))
[μὲ]ν ἔξωθεν καταφρον[η-]
[τέον]

κα[ὶ]
μετὰ πά[σ]ης δέξεται χά-
ριτος τὴν̣ ὑπόμνησιν, ((filler))
προβαλὼν ἃ προεί<ρη>ται πε-
5ρὶ τῆς παρρησίας καὶ τῶν,
ὡς προσήκει, χ[ρ]ωμένων
αὐτῆι. vac. ca. 1 ζητουμ̣[έ]νων
τοίνυν ἐνίων κατὰ τὸν
τόπον, ἀφ' ἧς αἰτίας γίνε-
10ται, μεταβ̣άντες ἀπὸ τῶν
ἁδροτέρ[ω]ν ἐπ' ἐκ̣εῖνα, προσ-
μένου[σι] τ̣ὸν ἀπ[αι]τοῦν-
[τα]

λυποῦντα[ι],
[ὅτι] τ̣ῶν ὑπονοουμένω̣[ν]
ὑ̣π' ἄλλου γ̣ί[ν]εσθαι καὶ συν-
βή̣σεσθαι οὐθὲν νομίζου-
5σιν ἐξ α[ὑ]τῶν εἶναι̣ [κα]ὶ γε-
νήσεσθαι. καλῶς δ' ἂν ἔχοι
καὶ καθ' ἕκαστον ἐπελθεῖν.
καὶ τὸ τ[ῆ]ς̣ ἁμαρτία[ς] οὐ λυ-
πεῖ τοσ[οῦ]τον αὐτοὺς [ὥ]σ̣-
10περ

τὴν ἀλήθει-
[α]ν ὡ[ς ἀ]κ̣ούειν, οὐ̣ [μόνον]
ἐδεή̣[θ]ησαν ἄλλων, [ἀ]λ̣-
λὰ δ', ἔφ̣[η], μηδὲν ἐξαμαρ-
5τάνε̣[ιν], τὸν δεύτερον ((filler))
πλοῦ[ν] ἐπορεύθησαν αὐ-
τοὺς διορθώσαντες· ἐκεῖ
δὲ κα[ὶ] τὸ δυσκίνητον ἐν-
οχλεῖ, καὶ μηδὲ τῶν οἰ[κ]ε̣[ί-]
10ων ἁμ̣αρτημάτων ἐπαι-
σθάνε̣σθαι, καὶ πρὸς ἄλ -
——
λων μ̣ὲν ἐπιτιμώμε-
νοι, τ[ὸ] νομίζειν ὡς ἐπὶ
τὸν π̣[λ]ε̣ῖστον οὐχ ἡ̣μα[ρτή-]
15[κασι].

ἀστόχως
ἐντ[υχ]ὼν κατὰ τὴν παρ-
ρησίαν, αὐτοὺς δὲ βέλτισ-
τ̣α γι[ν]ώσκοντας τὰ κα[θ']
5ἑ̣α̣[υ]τοὺς ἐν μηδενὶ τ̣[ίθησιν]. [ἄλ-]
λοι δὲ καὶ συνετωτάτους
ἑαυ̣τοὺς διαλα̣μ̣βάνον̣-
τες καὶ πραέως μὲν α[ὐ]τοῖς
ἐπιτιμῶσι καὶ̣ πρὸς ἡδο-
10[ν]ήν· ὑπὸ δὲ τῶν ν[έ]ω̣ν
τὰ πολλὰ πικρό[τ]ε̣ρ[ον] ἐ[πι-]
[πλ]ήττοντα[ι].

ἄχθοντα̣ι̣ [π]α̣ρρη-
σια̣ζομένων, vac. ca. 1 ὅτι οὐ λέ -
——
γ[ο]υ̣σιν ἐξ ὅλης ψυχ̣ῆς, ἀ[λ-]
λ̣[ὰ] φαντασίαν ἐκκό̣πτον-
5τ̣[ε]ς, ὥς εἰσι δὴ φι̣λοπαρρη-
σιά̣σται. [γε]νομένης δὲ
τ[ῆ]ς ἐπιπ̣λήξεως, ἐλεγχό-
[με]νον ἔχουσι τὸ πλάσ-
μ[α], καθάπερ τῶν ἀπευφη-
10μ[ι]σμοῦ χάριν συναρισ-
[τᾶ]ν βιαζομένων, ὅταν
τ[  ̣  ̣  ̣  ̣]ρθωσιν. ἐν[ί]οτε δὲ
π̣[α]ρακαλοῦσιν μὲν ου

ἀλλ' ὅ-
[τ]αν τὴν διάθε[σιν] αὐτ[ῶ]ν
[ἁμ]αρτωλὸν ἐπιβ[λέπ]ωσι,
[δ]άκνονται· vac. ca. 1 καὶ [κ]αθάπερ
5σ[οφ]ο̣ὺς ἰατροὺς ἐπὶ διαίρε-
σιν παρακαλοῦντε̣ς ὅ̣ταν
δῶσι τὸ ζμίλιον ν̣ο̣[σ]οῦ-
σιν, οὕτως ὅταν <τ>ο[ύ]τ̣ο̣ι̣<ς> τὸ̣
δηκτικὸν ἐν ὄμματι γέ-
10νηται τῆς παρρησίας καὶ
νομίζουσιν οὐθὲν ἁμάρτη-
μα ποιήσειν, ἢ λήσεσθαι κ̣ἂ̣ν̣
π̣ολλάκις ἡμαρτηκότας,
παρακαλοῦσι νο[υ]θ̣ε̣τεῖν

[οὐ δια-]
λαμβάνο̣υ̣σ[ι], κ̣αὶ μόνοις
καὶ κατὰ καιρὸν καὶ ἀπ' εὐ-
νοίας καὶ πάντα προσφ̣ε-
5ρομένους ὅσα παρη<ι>ν[ο]ῦ-
μεν. τότ̣ε δὲ διαλαμβά-
νοντες ἔν τε τιμῆι προσεῖ-
ναι, δυσχεραίν̣ουσι. καὶ
πρότερον μὲν βλέπουσιν
10τὴν ἐκ τῆς παρρησίας ὠφε-
λίαν, τότε δὲ συνχεόμενοι
διὰ πολλὰς αἰτίας οὐχ [ὁ]ρῶ-
σ̣ι[ν], ὡς ἔ̣νιοι διαπαίζ[ο]ν̣-
τες, ἄ[λλ]ους [ο]ὐ φέροντε[ς].

τοῦτ[ο δ'] αἴτιον, ὅ
——
τι τῶ̣ι μὲν λαλεῖν ἐπιθυ-
μίας ἀντιτεινού̣σ̣ας οὐκ ἔ-
χουσιν, ὅθεν ἀκεραίως λέ-
5γουσ[ι] τὸ φαινόμεν[ον],
τῶι δὲ πράττε[ι]ν̣ πικρῶς
ἀμυττούσας, ὥστ' ἐνμέ-
νε[ι]ν [ο]ἷς ἐπή<ι>νουν̣ ἀδύνα-
τον

[οὐ συν]φέρον-
τας ἀπο̣δέχοντ[α]ι, διὰ δὲ
δοξοκ̣οπίαν λέγ̣ουσι μό-
νον, ὡς ἂν 'οὐκ ὠνούμε-
5νοι τοὺς λόγους, ἀλλ' ἐκ βα-
θείας α̣[ἰθ]έρος ἀμοχθεὶ λαμ-
βάνοντες'· ὅταν δὲ τὸ πολι-
οῦν κν̣ισθῆ<ι>, πηδῶσ[ι]ν̣, ἀ-
δυνατοῦντες ἐφ' ἑαυτῶν
10τὸ πλάσμα τηρεῖν. ἐνίο-
τε δὲ κἀκείνους μὲν δεόν-
τως νο̣[υ]θετεῖσθ[αι] νομ̣[ί-]
ζο̣υσιν, ἑαυτοὺς δὲ πα̣[ρὰ]
λόγον ο̣ὔ̣χ ἡμαρ̣τηκ̣ότας.

πρὸς ὧι φασι μ[έμ-]
φεσθ̣[αι], καὶ̣ ο̣ὐχὶ τῆι παρρη-
σία[ι] κοινῶς· καὶ τὸ συν̣φέρον
[ὁρῶσι]ν̣ αὐτοὶ διατραν̣ῶς, [μᾶλ-]
5[λον δ' ἔ]τι βλέπουσιν. vac. ca. 1 δ̣ιὰ τί
μᾶλλον ἔτ' ἐπι[τηδει]ό̣τεροι
πρὸς τὸ παρρη̣[σιά]ζειν
εἰσίν; ἢ δ<ιὰ> <τὸ> ο̣ἴεσθαι [ἄλλω]ν συν-
ετώτεροι, νομ̣ίζου[σ]ι̣ν αὑ-
10τοῖς εἶναι παρρησία[ς] μέ-
[ρος] πρὸς ἄλλους ἐπιτιμῶ-
σι [καὶ] ν̣ωθροτέρ̣[ους ἐπ]εί-
[γουσι].

[νου-]
θετεῖν ἄλλους, τὸ δ' αὐτὸν ἄ-
ξ̣ια ποιε[ῖ]ν ἐπιπλήξεως, ἀ-
δοξίαν κ̣αὶ κατάγνω[σ]ιν.
5[κ]αὶ φιλικὸν ἔργον ἐ̣π̣ι̣[τ]η-
δεύειν ο̣ἰόμενοι χαίρο̣υ-
[σ]ι, νουθετούμενοι δ' οὐ̣[θ]έν,
καὶ τῶν ἁμαρτημάτων̣
(added at left: Ι) ἐκτὸς εἶναι· μὴ γὰρ ἂν βλ̣έ̣-
10πειν καὶ μετ[α]τ̣ι̣θέναι τ̣ῶν
[ἄ]λλων τ̣ό̣τ' ἐ[φ' ἑ]αυτ̣[οὺς]

π̣ῶ̣[ς ἐπιγιγνώσκοντες]
[ἐξ] αὐτῶν συν̣[ε]τωτέρους
τινὰς εἶναι καὶ [δὴ] κ̣αὶ κ[α]θ̣η-
γητὰς ἐξ αὐτῶ[ν παρρησί-]
5αν οὐ φο̣ρ̣[οῦ]σιν; [δι]ό[τι] νομί
——
ζουσιν ἐν τοῖς κατὰ πρό̣βλη-
μ̣α λόγοις ὑπερέχεσθαι μό-
νον, ἐν δὲ τῆι διαθέσει κ̣[α]ὶ
τῶι συνορᾶν τὰ κρείττω
10κ̣αὶ μάλιστα τ̣ἀν τῶ[ι] βίωι,
πολὺ βελτείους ἑαυτοὺς ὑ-
πάρχειν· vac. ca. 1 ἐ[ν]ίο̣τε δὲ κατ̣[ὰ]

καὶ παν̣πόλλωι δια-
φέρειν αὐτοὺς νομίζου-
σιν· ὡς Τιμοκράτης καὶ φι-
λεῖν ἔφη τὸ̣[ν ἀδ]ελφὸν ὡς
5οὐδεὶς καὶ μισεῖν ὡς̣ οὐ-
δείς. πολλὰ γὰρ ἐκ τῶν
ἐναντίων πάσχουσι καὶ
πράττουσι αἱ̣ τοῦ συ̣νφέ-
ροντος ἀδιαλόγιστο̣ι ψυ-
10χ̣αί, vac. ca. 1 καὶ διειλημμένω̣ς ((filler))
μ̣ὲν ἔστιν ὅτε̣ δοξά[ζ]ου-
[σι]ν εἶναι φρονιμώτε[ρ]ο̣ι̣,
ἀ̣διαλήπτω[ς] δὲ

πολλά -
——
κις δὲ καὶ συνχυθέντες ὑπὸ
τῆς ἐπιτιμήσεως ο̣ὐ βλέπου-
σι τὴν φ̣ρ̣ό̣ν̣[ησι]ν· ποτὲ δὲ
5παραλελογ[ί]σθαι νομίζου-
σιν αὐτοὺς ο[ὐ]χ̣ ἡ̣μαρτηκό-
σιν ἐπιτιμῶντας ἢ παρεωρα-
κέναι τι τῶν̣ καὶ σοφ[ῶ]ι παρ-
ο[ρ]ωμένων, ἢ συνετωτέ-
10ρους μὲν εἶνα[ι], μὴ φιλεῖν
δέ, ἢ μισεῖν ἢ φθ̣ονεῖν ἢ συν

ὥ̣[σπ]ερ κολούειν̣ κ̣αὶ
[θερ]απεύε[ιν] καὶ τῶν ἄλλων
ἐπ[ι]φέρειν [τ]ι τῶν ἐκ τῆς παρ-
ρησ̣ί̣ας καλ̣ῶ̣ν. οὐδέν τε πε-
5ρᾶ[ναι] τὸ συνετωτέρ[ους καλ]εῖ-
σθα[ι] καὶ σοφοὺς τοὺς νου[θ]ε-
τ̣ο̣[ῦ]ν̣τας πρ̣ὸ̣ς τὸ μὴ δάκνε-
σ̣[θαι], τῶν δ[έ] τ̣ι̣νων ἀποσπω-
μένους, [ο]ἷ[ον] κ̣αὶ ἐ[πι]θυμί̣αι
10πον̣ηραὶ κ[αὶ] γλυκύτητε̣[ς]
[- ca.20 -]
[- ca.15 - διὰ τί]
τὸ τῶ̣ν γ̣υ̣[ναικῶν γένος οὐχ ἡδέ-]
[ως τὴν παρρησίαν προσδέχεται;]

[ -ca.?- καὶ] μ̣ᾶλλον
ὑ[π]ολαμ[βά]ν[ο]υσιν ὀ̣νειδίζεσ-
θαι καὶ [μᾶλ]λον ὑ̣π̣ὸ τῆς ἀδο-
ξίας θλίβον[τ]αι καὶ μᾶλλον ὑ-
5π̣ο̣νοοῦσιν πονηρὰ περὶ τῶν
νουθετούντων καὶ καθό -
——
λου πά̣ντα̣, δι' ἅ τινες δ̣ά̣κνον-
ται, μᾶλλ[ο]ν ἔχουσιν χ̣ειμά-
ζοντα, vac. ca. 1 καὶ θρασύτε̣ραι δ' εἰ -
——
10σὶ κα[ὶ] χαυν[ό]τεραι καὶ φιλοδο-
[ξότεραι].

[καὶ ἀξιοῦσι]
τ̣ὴν τῆς φύ[σεως] ἀσθέν̣ειαν
ἐλεεῖσθαι κα̣ὶ συνγνώμης
τυ̣γχάνειν καὶ μὴ προπηλα-
5κίζεσθαι πρ[ὸ]ς τῶν ἰσχ̣υροτέ-
ρ̣ων ἐξεπί[τη]δ̣ες. ὅ[θε]ν καὶ
ταχέως̣ ἐπὶ τ[ὰ] δ̣άκρυα καταν-
τῶσιν, ἀπὸ καταφρον̣ήσεως
ἐπικ[ό]π̣τεσθαι νομίζουσαι. ((diple))
10διὰ τί, τῶν ἄλλων ἐπ' ἴσης ἐχόν-
των, ἧττον φο̣ροῦσ̣[ι]ν <οἱ> <κ>αὶ ταῖς
π̣εριουσίαις κα[ὶ] ταῖς δόξαις
λ̣α̣μπ[ρ]οί; δ[ι]ότι νομίζου-
σ[ι] τ̣οὺς εὐτυχ[ε]σ̣τέρου[ς] καὶ ((filler))
15φ̣ρονιμωτέ̣ρ̣[ους κα]ὶ δυσ-
[χεραίνεσθαι καὶ μισεῖσθαι].

[ἐ]ξελέγχοντα̣ς̣ [ο]ὐχ ἡδέω[ς]
προσδέχονται, [ὅτι] διὰ φθό-
νον πολλοὺς ἐπιτ̣[ι]μᾶν ἑαυ̣-
τοῖς νομίζουσι, [κ]αὶ συνειθισ-
5μένο̣ι̣ ε̣[ἰ]σί πως [ὑ]πὸ πάντων
πρὸς χάριν ὁμιλεῖσθαι· δ[ι]όπερ
αὐτοὺ̣ς κινεῖ καὶ τὸ παράλ̣ο̣γ̣ον

ἀπο̣ρήσειν, ὃ φ [ο]β̣ούμενοί
τινες ὑποφέρουσι παρρησί-
αν. vac. ca. 1 κα̣ὶ διὰ τὴν ἐπιφάνειαν
δὲ τού[τ]ου καὶ τὰς ἁμαρτίας
5[ἀοράτο]υς αὑτῶν γενομ[έ-]
νας βλ[έπ]ειν ὑπολαμβά̣νου-
σι μᾶλλον καὶ φιλοδοξεῖν
τοὺς ἀν[υ]ποστόλως ὁμιλοῦν-
τας ὑπονοοῦσιν, ἵνα καλῶν-
10ται παρρησιάσται, καὶ πα[ρ'] ὕ-
[β]ριν ἡγο̣[ῦ]ντα[ι] τὸ τοιοῦτο
καὶ ἀτιμ̣[ί]αν ἑ̣αυτῶν. οἱ δὲ
βασιλε̣[ῖς διὰ τὸ] καθόλου δύν̣[α-]
[σθ]αι π[ρὸ]ς το[ὺ]ς [ε]ἰρημένο[υς]
15[οὐχ ἡδέως τρέψονται].

[ -ca.?- κ]αὶ τὴν ἐπι̣-
τ̣[ί]μησιν ἀ[ν]υ̣ποταξίαν ἡ̣-
[γ]οῦνται. θέ[λ]ουσ̣[ι δ]ὲ καὶ νό-
μ̣ίζουσι συ̣ν̣φέρειν ἄρχ̣ειν
5π̣άντων κ̣[α]ὶ̣ πά[ν]τα [δ'] αὑ-
τοῖς ἐναπ̣[ερείδε]σθ̣[αι] καὶ
ὑπ̣οτετάχθαι. vac. ca. 1 διὰ τί μᾶλ-
λο̣ν οἱ πρεσβύτεροι δυσχε-
ραίνουσιν; vac. ca. 1 ὅτι συνετωτέ-
10ρους οἴοντ̣[α]ι̣ διὰ τὸν χρόνο[ν]
ἑ̣α̣υτοὺς καὶ νομίζουσιν ἀπ[ὸ]
καταφρονήσεως τῆς ἀσθε-
νείας ἐπὶ τὴν παρρησίαν τι-
ν̣[ὰ]ς ἔρ̣χ̣ε̣σ̣θαι καὶ μ̣εγά̣λ̣η̣ν
15[ὕβριν].

ἁ[μαρ]τάν[ο]υσι, καὶ θ̣[αυ]μαζ̣[ό-]
μενοι καὶ τιμώμενοι πα-
ρὰ τοῖς πλ[ε]ίοσι παράδοξον
ἡγοῦνται τ̣ὸ πρός τινων ἐ-
5πι[τιμ]η̣[θῆναι], καὶ καταξ̣[ιού-]
μενόν τ[ι]νων τὸ γῆ̣ρας θ[ε-]
ωροῦντε[ς] εὐλαβοῦνται
μὴ τούτων ἀποστερῶνται̣
(added at left: Κ) φανέντες ἀνάξιοι. καὶ τὸ
10'δὶς παῖδες ο̣ἱ γέροντες' ὑ-
ποδῦνον αὐτοὺς νύ̣[τ]τει,
φοβουμέν̣ους μὴ̣ [τοῖς] ἤθεσ[ι]

[ -ca.?- ὀρ-]
γίζ̣ε̣σθ[αι] κ̣αὶ μ[ὴ πείθειν]
καὶ μηδὲ φι̣λ[εῖν] ἢ σ[τέργειν]
ἀλλὰ κολακ[εύειν]

περὶ [ -ca.?- ]
τῶν βυβλίων μὴ κ̣[ -ca.?- ]
θεῖν, πρὸς ο̣ἷ̣ς τε γὰρ εὐ[ -ca.?- ]
[  ̣]ως εἰ κ[αὶ] μ[ά]λιστα ταύτ[ηι]
5κέχρηνται, Λεοντέα καὶ
Ἰδομενέα καὶ Πυθοκλέα
καὶ Ἕρμ̣α̣ρχον καὶ   ̣ωσ  ̣ [ -ca.?- ]
χόμενοι παντοδαπ[ῶς πρὸς]
αὐτοὺ[ς   ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣]θοαν[ -ca.?- ]
10μενου[ -ca.?- ]

(added at left: Η̣)
  ̣[ -ca.?- ]
φοβ̣[ηθήσ]εται [ -ca.?- ]
ἐπιλόγιον [ἀ]νά[γ]εσθαι τὰ
5ἀλλ[ότ]ρ[ι]α [ποι]εῖ κα[ὶ] ο[ -ca.?- ]
σον[  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣δι]όπερ[ -ca.?- ]
ἀλλ[  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣]διο̣[ -ca.?- ]
αὐτὰς [  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣] [μέγ]εθ[ος λέ-]
ληθεν[  ̣  ̣  ̣  ̣] [πρ]ὸς αὐτῶ̣[ν ὀφλισ-]
10κάνει[  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣] ἥμαρτ[εν ὥς τι-]
νας ὑ[βρίζειν]

καὶ τὴν̣ [τοῦ βίου]
[σωτη]ρίαν προβ[εβληκό-]
τες
[- ca.21 -]
5[  ̣  ̣  ̣  ̣] [κα]ὶ τὴν ὅλην φευξό-
[μεθα συμ]βίωσιν ἀπὸ τῶν
[ὅλων βυ]βλίων τεκμαιρό-
[μενοι], παραπλησίως δ' οὐ

[δι]ά τε τὴν [ἀρετ]ὴν
προσφέρε[τ]αι καὶ [διὰ] τὴν
δ[ύναμι]ν
[- ca.25 -]
5καὶ παρὰ τῶν ἔξωθεν
[περι]στάσεις

ἐπὶ πολ-
λῶν ἢ πάντων ἐξελ[έ]γ[ξ]ει
καὶ τοὺς ἁ[παλοὺς] καὶ

οὐ μέντοι τῶν τυ[χόντων] <μόνον>
ἀλλὰ καὶ στεργόν[των αὐ-]
τοὺς καὶ συνετῶν

ὅτε δὲ πρ̣[ῶ]τον
δακὼν διὰ τῆς ἐπιτ[ι]μή-
σεως ἐ[π]ὶ τὸν ἔπαιν[ον] ἥ-
ξει καὶ καθά[περ ἀ]ναλ̣[ή]ψε-
5[τ]α̣[ι]

λω[ -ca.?- ]
(added at left: Ι) μόνον[ -ca.?- ]
προσδεχ[ -ca.?- ]
ὀρθῶσ
5[  ̣]ων επ
ζουσιν
κ[αὶ] διότ[ι]
τοσωσυ
  ̣  ̣  ̣ οαιτ[ -ca.?- ]

ἐξανιστάμενον, οὐ̣-
δὲ σ̣[οβ]αρῶς ἐπενγελῶντα
τ̣ὰς ἀσθενείας [  ̣]κ[  ̣  ̣  ̣]ον οἰό-
με[ν]ον, ὅτι πολ[λοῖ]ς ὑ[πά]ρχ̣[ει]

βού[λεται μὲν δ]ιὰ φ[ιλίας]
νουθετεῖν

[τῶ]ν
προσηκ[όντων τὰς ἔχθρας] καὶ
τὰς δια[φορὰ]ς ἵνα διορ-
θῶσι
5ἀ-
νι[έ]ντες αὑ[τῶ]ν [ἐ]πιθυ-
μίας καὶ μ[ανίας]

πρὸς ἐρεθισ[μὸν] πολλάκις
[κ]αὶ πρὸς [ἡδονὴν με]τ[ρίως]
μ̣έ̣νωσι κ̣[α]θ' ἑκάτερον
[τῶ]ν̣ εἰρημ[ένω]ν̣ κ[α]ὶ περὶ
5τοὺς ἄκρους [ἰα]τροὺς [δ]ιά-
[π]τωσις γίνεται

[  ̣  ̣]υς παρ[εμπ]ίπτειν κα[ὶ]
[πίνο]ντας ἐλλέβορ[ον μὴ εἶναι]
[ἑτέ]ροις καταγε[λάστους]·
[κα]τατυχὼν μὲν ὑπὲρ [ -ca.?- ]
5[  ̣  ̣  ̣  ̣]ς ἔσται πεπο[ιθ]ὼς
[  ̣  ̣  ̣  ̣  ̣]ν, ἀποτυχὼ[ν δὲ] διὰ
[τὴ]ν παρρησίαν̣

δ[  ̣  ̣  ̣  ̣]σας ἱστορίαι διά τ̣'
ἄλλ[α]ς αἰτίας κα̣ὶ παρὰ τὸ[ν]
χ[ρ]ό̣νον· διὸ καὶ πρὸς Π[ολύ-]
αιν̣ο̣ν Ἐπίκουρος κανό[νος]
5ἅπ[α]ντος [  ̣  ̣  ̣]θ[  ̣  ̣  ̣  ̣]φ[ -ca.?- ]
διὰ τὸν χρόνο[ν   ̣  ̣  ̣]ερ[ -ca.?- ]
περὶ αὐτῶν ως τι[  ̣]ας
διαφέρουσι παρρη[σι]άζεσ-
θαι πρὸς τοὺς μὴ ποιοῦν-
10τας vac. ca. 1

Φ̣ΙΛΟ̣ΔΗΜΟ[Υ]
ΤΩΝ ΚΑΤ ΕΠΙΤΟΜΗΝ ΕΞΕΙΡ-
ΓΑΣ̣ΜΕΝΩΝ ΠΕΡΙ ΗΘΩΝ ΚΑΙ ΒΙ-
ΩΝ̣ ΕΚ ΤΩΝ ΖΗΝΩΝΟ̣[Σ ΣΧΟ]Λ̣ΩΝ
5[  ̣]
Ο ΕΣΤΙ̣ ̣Π̣ΕΡΙ Π̣ΑΡΡ[Η]ΣΙΑΣ